„Solus Christus” to sakralny projekt muzyczny, który powstał na okoliczność jubileuszu 500-lecia Reformacji – czytamy w programie Festiwalu. Na program koncertu składają się m.in. dzieła Jana Sebastiana Bacha, Wolfganga Amadeusza Mozarta i Georga Friedricha Händla dopełniają je również kompozycje Stanisława Hadyny – założyciela i patrona Zespołu „Śląsk” oraz opracowania muzyczne utworów sakralnych Jean Claudea Hauptmana.

Koncert wykonuje go 70 artystów chóru i orkiestry Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”.

Podczas koncertu zabrzmią również religijne utwory Marcina Lutra, takie jak: „Warownym grodem jest nasz Bóg”, „Zachowaj nas przy Słowie swym”, „Z głębokiej nędzy”, wszystkie w opracowaniu muzycznym Jean Claudea Hauptmana.

W rozmowie z „Niedzielą” ks. Adam Glajcar proboszcz parafii luterańskiej w Częstochowie podkreślił, że ten koncert w ramach Festiwalu Muzyki Sakralnej „Gaude Mater” jest wielkim i ważnym wydarzeniem dla ewangelików częstochowskich – Musimy patrzeć na rozwój chrześcijaństwa w duchu Chrystusowej miłości, jedności pod Jasną Górą – podkreślił ks. Glajcar.

„Jest to potrzebne zwłaszcza dziś i w chwili jubileuszu 500-lecia Reformacji. Poprzez takie wydarzenia, które łączą wiarę i kulturę pokazujemy, że nie jesteśmy obcy, ale domownikami wiary i Kościoła Powszechnego” – dodał duchowny luterański.

Historia Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” rozpoczęła się 1 lipca 1953 r. Stanisław Hadyna wraz z Elwirą Kamińską stworzyli solidne podstawy współczesnego kunsztu „Śląska”. Zespól podczas swojej długiej działalności artystycznej odwiedził 44 kraje na pięciu kontynentach; dał ponad 7 tysięcy koncertów dla 25 milionów widzów.

Obecnie w repertuarze Zespołu znajduje się kilkanaście różnorodnych form artystycznych – od wielkich widowisk przynoszących barwną i dynamiczną panoramę folkloru wszystkich regionów kraju, poprzez koncerty edukacyjne, aż po prezentacje muzyki klasycznej i sakralnej. W swoim dorobku Zespół ma także 12 płyt wydanych w Złotej Kolekcji „Śląska”. Cztery z nich posiadają status Złotej, jedna – Platynowej.

Pierwsze wzmianki o ewangelikach w okolicy Częstochowy pochodzą z końca XVIII wieku. Jednak dopiero w roku 1802 na północ od Częstochowy powstała pierwsza ewangelicka kolonia tkaczy z Niemiec. Początkowo nazywała się ona Hilbach, a następnie Czarnylas. Opiekę duszpasterską nad czarnoleskimi ewangelikami sprawowali początkowo kapelani wojsk pruskich, a następnie duchowni ze Śląska, przede wszystkim z Tarnowskich Gór. Po powstaniu w roku 1820 parafii ewangelickiej w Wieluniu, ewangelicy z Czarnegolasu udawali się tam na nabożeństwa.

W roku 1852 rozpoczęto odprawianie nabożeństw w mieszkaniu prywatnym w Częstochowie. W latach 1870-1880 nabożeństwa odbywały się w domu modlitwy w alei Najświętszej Marii Panny nr 14. W dniu 8 października 1891 roku superintendent generalny ks. Paweł von Everth poświęcił dom modlitwy w Częstochowie przy ul. Ogrodowej 8. W roku 1905 władze rządowe zgodziły się na utworzenie w Częstochowie parafii ewangelickiej. Stało się to faktem w dniu 22 czerwca 1905 r. Administratorem był w tym czasie ks. Jan Buse z Piotrkowa Trybunalskiego. W roku 1909 ukonstytuował się komitet budowy kościoła. W dwa lata później sprzedano plac przy ul. Ogrodowej, gdzie znajdował się dotychczasowy dom modlitwy i zakupiono plac przy ul. Centralnej (obecnie ul. Śląska). 6 czerwca 1912 r., dokonano poświęcenia kamienia węgielnego pod obecny kościół ewangelicki w Częstochowie. Aktu poświęcenia kościoła dokonał w dniu 8 grudnia 1913 roku bp Juliusz Bursche.

Kolejno duszpasterzami kościoła ewangelicko-augsburskiego w Częstochowie byli: ks. Leopold Wojak (1912 – 1953), ks. Ryszard Neuman (1953 – 1979), ks. Paweł Anweiler (1979 – 1991), ks. Henryk Kurzawa (1991 – 2000), ks. prof. ChAT dr hab. Marcin Hintz (2000 – 2011). Obecnie funkcję tę pełni od 2011 r. ks. Adam Glajcar.

Przez ponad dwieście lat pobytu na ziemi częstochowskiej ewangelicy mieli znaczący wpływ na życie społeczne, gospodarcze i kulturalne Częstochowy, zwłaszcza na rozwój przemysłu w mieście.