Łacińskie imię Benedykt znaczy tyle, co błogosławiony. 11 lipca Kościół katolicki obchodzi święto św. Benedykta - opata. Dzień ten jest wielką uroczystością dla wszystkich, których patronem jest św. Benedykt, a szczególnie siostrom benedyktynkom, ojcom i braciom benedyktynom, których jest założycielem. W tym dniu w diecezji drohiczyńskiej uroczystość odpustową obchodzą Siostry Benedyktynki, których kościół pod wezwaniem Wszystkich Świętych, ufundowany w 1560 r. i konwent znajdują się w Drohiczynie - stolicy Podlasia i diecezji.
Życie i rodzinne miasto św. Benedykta
Św. Benedykt urodził się około 480 r. w Nursji. Nursja leży
w Apeninie Środkowym u podnóża gór Sybilijskich, liczy około 2000
mieszkańców i jest otoczona murem, jak za dawnych czasów. Obok siebie
stoją dwa kościoły: Matki Bożej i św. Benedykta. W krypcie kościoła
św. Benedykta znajduje się napis w czterech językach, który głosi,
że w podziemnym kościele (w krypcie) były zachowane do czasów ostatnich
szczątki domu gdzie urodzili się bliźniacy: św. Benedykt i św. Scholastyka.
Niedaleko miasta jest klasztor benedyktynów usytuowany na jednym
z okolicznych wzgórz.
Ojciec św. Benedykta był właścicielem ziemskiej posiadłości
w Nursji. Benedykt pierwsze nauki ukończył zapewne w rodzinnym miasteczku.
Jako młodzieniec udał się na dalsze studia do Rzymu. Tu jednak nie
pozostał długo, gdyż zraził się do miejscowej młodzieży i usunął
się w Góry Prenestini, do Enfide, gdzie przy kościółku Świętych Piotra
i Pawła oddał się życiu ascetycznemu. Stąd udał się na pustkowie
do Subiaco, gdzie w grocie znalazł dla siebie zaciszną pustelnię.
W zupełnym odosobnieniu spędził trzy lata. Z czasem zaczęli napływać
uczniowie, którzy chcieli naśladować mistrza i pod jego kierunkiem
zaprawiać się do bogobojnego życia. Święty utworzył dla nich 12 wspólnot.
Nieco później, może zrażony niepowodzeniami w ich kierowaniu, opuścił
także Subiaco. Na czele założonych przez siebie wspólnot zostawił
przełożonych, a sam udał się na południe. Zamieszkał w dawnej fortecy
rzymskiej na Monte Cassino.
Opactwo Monte Cassino
Wzgórze Monte Cassino ma 516 m wysokości. Opactwo założył tam
św. Benedykt w 529 r. Niszczone wiele razy przez najazdy i trzęsienia
ziemi, w czasie ostatniej wojny - w 1944 r. zrównane z ziemią i współcześnie
coraz piękniej odnawiane - stanowi jedną w swoim rodzaju koronę wzgórza,
na którym stoi. U podnóża klasztoru jest polski cmentarz, na którym
spoczywa ponad 1000 Polaków walczących w 1944 r. o zdobycie Monte
Cassino. W kościele opactwa Monte Cassino znajdują się relikwie św.
Benedykta i św. Scholastyki oraz 8 innych świętych zakonników tego
klasztoru. Wśród nich znajdują się relikwie św. papieża Wiktora III
- benedyktyna.
Św. Benedykt w opactwie Monte Cassino zredagował słynną
Regułę, która rozpowszechniła się wkrótce w całej Europie. W modlitwie,
pracy i pożywieniu zalecał święty umiar. Podkreślał potrzebę roztropności,
a mnichom proponował stabilność. Z ich społeczności chciał uczynić
rodzinę. Poważną cząstkę dnia rezerwował dla lectio divina - czytania
i rozważania Pisma Świętego. Przeczuwając śmierć, dał się zaprowadzić
do oratorium, gdzie po przyjęciu Eucharystii, wsparty o braci, stojąc
umierał. Był to dzień 21 marca 547 r. Znana jest bardzo piękna modlitwa
o dobrą śmierć związana z ostatnimi chwilami życia św. Benedykta:
Umiłowany przez Boga Benedykt, przyjąwszy Ciało i Krew Pana, stojąc
w kościele wsparty na rękach uczniów, podniósł ręce ku niebu i wśród
słów modlitwy wydał ostatnie tchnienie. Boże, Ty udzieliłeś świętemu
Benedyktowi wielkich łask w godzinie śmierci, spraw, prosimy Cię,
aby u kresu naszego życia obronił nas swoim wstawiennictwem od zasadzek
szatana. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Święty Ojcze Benedykcie,
módl się za nami.
Zakony benedyktyńskie w Polsce
Kult św. Benedykta zaczął się szerzyć zaraz po jego śmierci
tak w całym zakonie jak i na świecie. Do Polski przybyli benedyktyni
prawdopodobnie już za Bolesława Chrobrego. Według podania sprowadził
ich do Gdańska św. Wojciech. W wieku XI widzimy benedyktynów w Tyńcu,
Łęczycy, Gnieźnie, Wrocławiu, Krakowie, Oleśnicy, Kruszwicy, Lubiniu
i Mogilinie. W 1772 r. benedyktyni w Polsce mieli 9 opactw. Łączna
liczba zakonników wynosiła wtedy 248. Obecnie benedyktyni w Polsce
mają tylko jedno opactwo w Tyńcu i przeorat w Lubiniu koło Kościana.
Opactwo tynieckie ufundował w 1075 r. król Bolesław Śmiały. W 1975
r. obchodziło ono 900-lecie swojego istnienia. Są również w Polsce
benedyktynki. Najstarszy ich klasztor jest dotąd w Staniątkach pod
Krakowem, który założył w 1216 r. magnat polski, Klemens na Ruszczy.
W 1274 r. mistrz krzyżacki Jan, sprowadził benedyktynki z Pragi do
Chełma. Obecnie kongregacja staniątkowska i chełmińska tworzą jedną
polską kongregację, a liczy ona 8 domów.
Św. Benedykt w dziejach Kościoła katolickiego odegrał
istotna rolę. Ten wyniesiony do chwały ołtarzy opat, otrzymał zaszczytny
tytuł, mianowicie w 1964 r. papież Paweł VI ogłosił świętego Benedykta
Patronem Europy. Dlatego też od roku 1969 jego doroczne wspomnienie
obchodzi się w liturgii jako święto.
Pomóż w rozwoju naszego portalu