Reklama

List pasterski na IV niedzielę Wielkiego Postu - 21 marca 2004 r.

„Trzeba się weselić i cieszyć z tego”

Niedziela podlaska 12/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Drodzy Diecezjanie,

1. Coraz bardziej zbliżamy się do uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego. Nic więc dziwnego, że liturgia święta nawołuje nas do radości. Już na początku Mszy św. usłyszeliśmy przepiękne słowa: „Raduj się, Jerozolimo, zbierzcie się wszyscy, którzy ją kochacie. Cieszcie się wy, którzy byliście smutni, weselcie się i nasycajcie się u źródeł waszej pociechy” (por. Iz. 55, 10-11). Miał wiele powodów do radości Naród Wybrany, ale w tym wypadku prorok ma na myśli wyjście z Egiptu, a więc zrzucenie z siebie hańby egipskiej. Tak przynajmniej czas niewoli określa Księga Jozuego. A po dotarciu do Ziemi Obiecanej zaczęto ją uprawiać. Dzisiejsza lektura ze Starego Testamentu nawiązuje do tego wydarzenia, które przypomina pierwsze żniwa, dzięki którym Naród Wybrany mógł spożywać chleby przaśne i kłosy prażone, pochodzące z własnych zbiorów.
Św. Paweł Apostoł pisząc do Koryntian, zasadniczy motyw radości postrzega w ich nawracaniu się. Wielki Post jest takim czasem nawróceń dla wszystkich. Dzięki temu bowiem stajemy się nowymi ludźmi. A czyż to nie jest motyw do radości? Dla nas także!

2. Najlepiej to ukazuje przypowieść o Synu Marnotrawnym. Jest czymś niesłychanie wyjątkowym i fascynującym zarazem, że człowiek, czyli każdy z nas, niezależnie od tego, jak postępował dotychczas, może odzyskać swoją moralną wielkość. Niełatwo nam przychodzi zrozumienie tej możliwości. Wielu nawet nie wierzy, że coś takiego jest realne. Patrzmy na drugiego syna z dzisiejszej Ewangelii. On nawet się buntuje przeciwko miłosiernej miłości Ojca. On ją odrzuca. Ale ojcu nie może zabraknąć miłości. Kocha tego, który był z nim zawsze i kocha tego, który się nawraca. Chyba nie ma piękniejszej przypowieści na świecie!? Ileż w niej ciepła, ile miłości, ile nadziei!
Wypowiedź zatroskanego ojca jest tego potwierdzeniem: „Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się” (Łk 15, 31-32).
„Trzeba się weselić i cieszyć...”. Niech te słowa zapadną głęboko w nasze serca. Wesele i radość niezbyt przecież często dają o sobie znać we współczesnej kulturze! A ludzkie serca i umysły wyglądają na odseparowane od jednego i drugiego. To prawda, że istnieją całe przedsiębiorstwa oferujące sposoby i środki rzekomo rozweselające człowieka. Niestety, niewiele dają one prawdziwej radości. Nierzadko prowadzą do uzależnienia. A po każdym tego rodzaju seansie sztucznej radości - osoba ludzka jeszcze mocniej pogrąża się w smutek, depresję i lęk.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

3. Nasza radość nie lubi sztuczności. Wesele ludzkie pragnie płynąć z czystego serca i spokojnego sumienia. Pogoda duszy człowieczej winna mieć oparcie w samej ludzkiej naturze, w twórczej woli Bożej. Pan Bóg uczynił nas na swój obraz i swoje podobieństwo. A to wszystko wymaga od nas odwrócenia się od cywilizacji śmierci i nowego spojrzenia na samo ludzkie życie.
Takimi potrzebami ludzkimi kierował się Ojciec Święty Jan Paweł, zwracając uwagę w Orędziu na tegoroczny Wielki Post - na obecność dzieci we współczesnym świecie. Papież dzieli się z nami swoją refleksją na temat wypowiedzi Pana Jezusa: „A kto by jedno takie dziecko przyjął w imię Moje, Mnie przyjmuje” (Mt 18, 5). Bóg-Człowiek utożsamia się z każdym dzieckiem, zachęcając, abyśmy zastanowili się nad tym, jak my naprawdę przyjmujemy dzieci? Inaczej mówiąc, jak my patrzymy na życie ludzkie? I to właśnie teraz, w naszych czasach, tak bardzo uzależnionych od rynku, tak mocno pochylających się nad różnymi kontami bankowymi! A to wszystko zmierza ku temu, że człowiek jako człowiek zaczyna być niedostrzegany.
Czyż nie do tego prowadzi uzależnienie się wielu osób od nieobliczalnej erotyki, najczęściej występującej w parze z narkotykami? Czyż nie ku temu zmierza dyskredytowanie małżeństwa i rodziny? Wiosna już się rozpoczyna. Popatrzmy na życie, na rośliny i zwierzęta! Czy w takim normalnym życiu jest możliwe to, co czynią niektóre współczesne tendencje obyczajowe? Czyż po zimie byłaby pełna żywotności wiosna, a po wiośnie nasycone zbiorami lato, gdyby przyroda brała przykład z niektórych zachowań ludzi, nastawionych na uleganie zmysłom, stawiających tamę życiu?

Reklama

4. Przed nami jakże piękna uroczystość - Zwiastowanie, czyli pamiątka Wcielenia Jezusa Chrystusa, najwspanialszy hołd złożony życiu ludzkiemu! Zapraszam na ten dzień do naszych świątyń, na refleksję i modlitwę, a zwłaszcza na dziękczynienie. Chcemy i wypada dziękować Panu Bogu za to, że wybrał - taki, a nie inny - plan naszego odkupienia, że tak bardzo dowartościował sens życia ludzkiego, że z takim szacunkiem odnosi się do ludzkiej natury. Nie zdradzajmy jej, gdyż odchodząc od niej, uderzamy w człowieka. My go zabijamy. Ważne jest więc dobre wychowanie dzieci i młodzieży do życia rodzinnego, do rozumienia i przyjmowania z wdzięcznością daru seksualności, do roztropnego i odważnego nim kierowania.
Serdeczny apel kieruję do wszystkich rodziców, twórców kultury, pracowników radia, prasy i telewizji, katechetek i katechetów, nauczycielek i nauczycieli, do kapłanów: nie żałujmy trudu i starajmy się w jak najnormalniejszym świetle ukazywać ludzką naturę, którą otrzymaliśmy od Ojca Niebieskiego, odkupioną przez Jezusa Chrystusa, powołaną do świętości, czyli wielkości.
Wszyscy pamiętajmy o tym, że Kościół po to istnieje na ziemi, aby dopomagać ludzkiemu życiu. Niech się nikt nie dziwi, że Kościół będzie bronił i to zawsze każdego poczętego życia, że będzie uczył szacunku dla niego, że będzie dopomagał w wychowaniu kolejnych pokoleń do pełnego rozumienia ludzkiej natury, do radosnego i odpowiedzialnego przeżywania ziemskiej miłości, w małżeństwie i rodzinie. I to jest jeden z fundamentów naszej nadziei, zwłaszcza nadziei dla życia.

Reklama

5. I jakkolwiek dostrzegamy wiele dlań zagrożeń, to „trzeba się weselić i cieszyć z tego”, że Pan jest z nami, że Chrystus przygarnia nas do siebie, że nie zabiega o względy możnych i wielkich tego świata, ale utożsamia się z małymi dziećmi. Wreszcie „trzeba się weselić i cieszyć z tego”, że ci nasi bracia, że te nasze siostry, które błądzą mogą odnaleźć drogę do Pana Boga, drogę do godnego życia. I w tym miejscu zwracam się z gorącym apelem do wszystkich, którzy handlują alkoholem i narkotykami, bez oglądania się na bezpieczeństwo i zdrowie moralne organizują dyskoteki: nie przeszkadzajcie ludziom młodym rozwijać się do pełni człowieczeństwa, nie kładźcie na jednej szali chłopca lub dziewczynę, a na drugiej - zysk. Pozwólcie wszystkim dzieciom i młodzieży iść przez życie z Chrystusem.
Matka Najświętsza, którą będziemy prosili o pomoc w najbliższy czwartek, w uroczystość Zwiastowania, niech nam dopomaga w odkrywaniu źródła ludzkiej wielkości i szczęścia w łączeniu posłuszeństwa Bożej woli z wiernością życiu.
Niech maryjne fiat, niech to Jej nazaretańskie „tak” ponownie zagości w naszym spojrzeniu na świat i naszą przyszłość. Niech będzie nadal najpewniejszym oparciem dla każdego życia, a zwłaszcza dla życia ludzkiego.
W tym to duchu udzielam wszystkim pasterskiego błogosławieństwa: W Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

Oddany w Panu

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Co z postem w Wielką Sobotę?

Niedziela łowicka 15/2004

[ TEMATY ]

post

Wielka Sobota

monticellllo/pl.fotolia.com

Coraz częściej spotykam się z pytaniem, co z postem w Wielką Sobotę? Obowiązuje czy też nie? O poście znajdujemy liczne wypowiedzi na kartach Pisma Świętego. Chcąc zrozumieć jego znaczenie wypada powołać się na dwie, które padają z ust Pana Jezusa i przytoczone są w Ewangeliach.

Pierwszą przytacza św. Marek (Mk 9,14-29). Po cudownym przemienieniu na Górze Tabor, Jezus zstępuje z niej wraz z Piotrem, Jakubem i Janem, i spotyka pozostałych Apostołów oraz - pośród tłumów - ojca z synem opętanym przez szatana. Apostołowie są zmartwieni, bo chcieli uwolnić chłopca od szatana, ale ten ich nie usłuchał. Gdy już zostają sami, pytają Chrystusa, dlaczego nie mogli uwolnić chłopca od szatana? Usłyszeli wówczas znamienną odpowiedź: „Ten rodzaj zwycięża się tylko przez modlitwę i post”.
Drugi tekst zawarty jest w Ewangelii św. Łukasza (5,33-35). Opisuje rozmowę Pana Jezusa z faryzeuszami oraz z uczonymi w Piśmie na uczcie u Lewiego. Owi nauczyciele dziwią się, czemu uczniowie Jezusa nie poszczą. Odpowiada im wówczas Pan Jezus „Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, wtedy, w owe dni, będą pościć”

CZYTAJ DALEJ

Postawiono zarzuty ks. Michałowi O.

2024-03-27 18:21

Adobe Stock

Prokuratura postawiła w środę zarzuty pięciu osobom w związku ze sprawą wykorzystania pieniędzy z Funduszu Sprawiedliwości. Wśród nich jest czterech urzędników resortu sprawiedliwości i „beneficjent funduszu” ks. Michał O. W ramach Funduszu ośrodkowi „Archipelag” miała zostać przyznana dotacja na kwotę blisko 100 milionów złotych.

- Ks. Michał O. działając wspólnie w porozumieniu z tymi urzędnikami, doprowadził do wypłaty tych środków. Tutaj istotną kwestią jest to, że działali wspólnie i w porozumieniu - poinformował dziś podczas konferencji rzecznik prasowy prok. Przemysław Nowak. Zapowiedział, że będą kierowane wnioski o tymczasowy areszt wobec trzech osób, a zebrany materiał dowodowy będzie analizowany pod kątem uchylenia immunitetu politykom. Powstające na warszawskim Wilanowie centrum terapeutyczne ma na celu pomoc ofiarom przemocy.

CZYTAJ DALEJ

Nuncjusz Apostolski w Wielki Czwartek: Każdy dobry uczynek względem drugiego człowieka jest posługą mycia nóg

2024-03-29 08:56

[ TEMATY ]

nuncjusz

Wielki Czwartek

Nuncjusz Apostolski

Episkopat news

Każdy dobry uczynek względem drugiego człowieka - zwłaszcza cierpiącego i tego, który nie cieszy się wielkim poważaniem - jest posługą mycia nóg. Do tego właśnie wzywa nas Pan: uniżyć się, nauczyć się pokory i odwagi dobroci - mówił Nuncjusz Apostolski w Polsce abp Antonio Guido Filipazzi w homilii Mszy św. Wieczerzy Pańskiej, której przewodniczył w Sanktuarium Narodowym św. Andrzeja Boboli w Warszawie.

Nuncjusz Apostolski przypomniał, że Mszą św. Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna się święte Triduum Paschalne. „Na początku świętego Triduum prośmy przede wszystkim o łaskę głębokiego poruszenia serc wielkością tajemnic, które są celebrowane w tych dniach. Prośmy o łaskę przeżycia tych tajemnic dogłębnie i duchowo, a nie szybko i powierzchownie” - zaznaczył.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję