Franciszek zauważył, że nie łatwo podążać w Prawie Pańskim i jest to łaska, o którą trzeba prosić. Pan Jezus odpowiadając na te oskarżenia stwierdza: „obłudnicy”. Słowo to wypowiada wiele razy pod adresem osób oznaczających się surowością w wypełnianiu przepisów Prawa, pozbawianych wolności dzieci Bożych, niewolników Prawa. Ojciec Święty zaznaczył, że Prawo nie zostało ustanowione, aby nas zniewolić, ale wyzwolić, uczynić synami.

„Za surowością jest coś ukrytego w życiu osoby. Nie jest ona darem Bożym, w przeciwieństwie do łagodności, dobroci, życzliwości, przebaczenia. Za surowością wiele razy kryje się podwójne życie, ale także i coś chorobliwego. Jakże cierpią ludzie surowi: kiedy stają się szczerzy i zdają sobie sprawę ze swej obłudy – jakże cierpią! Nie potrafią bowiem zyskać wolności dzieci Bożych, nie wiedzą jak podążać w Prawie Pańskim i nie są szczęśliwi. Jakże cierpią! Wydają się dobrymi, ponieważ postępują zgodnie z Prawem; ale kryje się za tym coś, co nie czyni ich dobrymi: albo są źli – obłudnicy- albo są chorzy. Cierpią!” – stwierdził Ojciec Święty.

Franciszek przypominał przypowieść o synu marnotrawnym, gdzie starszy syn, który zawsze zachowywał się dobrze, oburzył się na ojca, bo z radością ponownie przyjął rozrzutnego młodszego syna, który okazał skruchę. Taka postawa ukazuje, co kryje się za pewnymi przejawami dobroci: pycha człowieka, który uważa siebie za sprawiedliwego - zauważył papież.

„Młodszy syn wiedział, że miał ojca, a w najciemniejszej chwili swego życia udał się do ojca. Natomiast straszy wiedział o ojcu tylko tyle, że miał władzę, ale nigdy nie odczuł, że był ojcem. Był człowiekiem surowym: przestrzegał ściśle Prawa. Młodszy syn porzucił Prawo, wyruszył w drogę bez Prawa, wbrew Prawu, ale w pewnym momencie pomyślał o ojcu i powrócił, otrzymał przebaczenie. Nie łatwo iść drogą Prawa Pańskiego nie popadając w surowość” – powiedział Ojciec Święty.

Franciszek zakończył swoją homilię następującą modlitwą:

„Módlmy się do Pana, módlmy się za naszych braci i siostry, którzy są przekonani, że przestrzeganie Prawa Pańskiego oznacza stawanie się surowymi. Niech Pan pozwoli im poczuć, że On jest naszym Ojcem i że ma On upodobanie w miłosierdziu, czułości, dobroci, łagodności, pokorze. I nauczy nas wszystkich podążania drogą Prawa Pańskiego z tymi postawami”.