II. Dzieje nawiedzenia w Kościele na ziemi zamojsko-lubaczowskiej (2)

W 1971 r. odbywało się nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny w symbolach (pusta rama, świeca i Ewangelia) w archidiecezji w Lubaczowie, począwszy od Lubaczowa. Jego zakończenie miało miejsce 7 sierpnia tegoż roku w Bełżcu. W tymże dniu, wieczorem, rozpoczęła się peregrynacja w Tomaszowie, w diecezji lubelskiej.

Lubaczów 11 lipca 1971 r.

Nawiedzenie Matki Bożej w Lubaczowie poprzedziły (podobnie jak i potem w innych parafiach), m. in. kilkudniowe rekolekcje. Miasto pięknie udekorowano. Nie ozdobiono tylko budynków państwowych, gdyż Prezydium Powiatowej Rady Narodowej nie wyraziło na to zgody. Władze miejscowe czyniły pewne trudności z zakupieniem przez parafię materiału na dekoracje tak, że trzeba było go szukać na terenie innych powiatów. Zdarzały się też przypadki zatrzymywania przez milicję motocyklistów i rowerzystów, którzy towarzyszyli symbolom maryjnym w drodze z Jarosławia do Lubaczowa. Niektórzy z nich zostali nawet ukarani niewielkimi mandatami. Ogólnie jednak panował spokój zarówno podczas przygotowań do nawiedzenia, jak i w czasie jego przebiegu.
Uroczystości maryjne w parafii lubaczowskiej rozpoczęły się w niedzielę 11 lipca 1971 r. Do miasta przybyli liczni pielgrzymi i goście. Około godz. 16.30 przyjechał kard. Stefan Wyszyński, Prymas Polski, oraz kard. Karol Wojtyła, metropolita krakowski.
Symbole nawiedzenia (świeca i ewangeliarz) przywieziono do Lubaczowa z sąsiedniej diecezji przemyskiej, a pierwsze ich powitanie miało miejsce na skrzyżowaniu ulic Gen. Dąbka i Karola Świerczewskiego. Symbolom towarzyszył na miejsce celebry przy prokatedrze lubaczowskiej wielki pochód wiernych z rowerzystami, motocyklistami i banderią konną na czele. Gdy procesja dotarła na miejsce, ks. Bronisław Fila, proboszcz z Jarosławia, przekazał symbole swemu ordynariuszowi bp. Ignacemu Tokarczukowi z Przemyśla, który złożył je następnie na ręce bp. Jana Nowickiego, Administratora Apostolskiego Archidiecezji. Z kolei ks. Jakub Winiarz, miejscowy proboszcz, umieścił symbole na ołtarzu polowym. Po przemówieniach bp. Tokarczuka i bp. Nowickiego i powitaniach Matki Bożej przez poszczególne stany Mszę św. celebrował kard. Wojtyła. Kazanie wygłosił Ksiądz Prymas, w którym powiedział m. in.: „Z okazji nawiedzenia Pani Jasnogórskiej w Waszej archidiecezji wzięliście sobie za zadanie pogłębić wiarę i uświęcić wasze rodziny. - I słusznie czynicie (...). Wydaje nam się, że wśród Was, Dzieci Boże, jest pełne zrozumienie dla Tej, którą błogosławioną nazywamy dla Jej przedziwnej wiary. Zebraliście się wzdłuż drogi w zespołach najrozmaitszych banderii: dzieci - na rowerach, młodzież i starsi - konno i na motocyklach. Pragnęliście w ten sposób dać wyraz swej żywej wiary i radości z Tej, która idzie ku Wam jako Jutrzenka powstająca. Przez wszystkie znaki, przez wieńcami spowitą drogę, przez pracowicie porozwieszane ozdoby, chcieliście powiedzieć: Błogosławiona, żeś uwierzyła! Pragniecie Jej wiarę naśladować i w sobie pogłębić (...). Bieg swój przez naszą Ojczyznę rozpoczęła Maryja - ze Lwowa, w chwili, gdy król Jan Kazimierz ogłaszał Ją Królową Polski. Teraz wędruje po krańcach swej dziedziny (...).
Wołacie do Maryi: Błogosławiona, żeś uwierzyła! Chcecie wyprosić pogłębienie Waszej wiary. Matka Słowa Wcielonego jest Waszą Mistrzynią i Nauczycielką (...). Pamiętacie również naukę, która została skierowana z krzyża przez Syna Matki Słowa Wcielonego: «Oto Matka twoja... oto Syn Twój» (por. 19, 26-27). Przypominacie sobie także inne zdarzenie, gdy niewiasta z rzeszy, widząc Jezusa i słuchając Jego nauki, zawołała: «Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś». Skierowała swoje uwielbienie ku Matce Słowa Wcielonego, a Jezus - Słowo Wcielone - nie zaprzeczył temu, ale uzupełnił pochwałę, mówiąc: «Tak, błogosławieni są raczej ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je» (por. Łk 11, 27-28).
Gdy wielbimy Matkę Słowa Wcielonego, pamiętajmy, że Słowo Wcielone poucza. Dając nam Matkę, nakazując Ją czcić i brać do siebie jako swoją własność, jednocześnie każe nam słuchać Słowa Bożego i strzec go. Ale możność słuchania Słowa Wcielonego łączy się z Maryją, Matką Jezusa Chrystusa. Jak moglibyśmy słuchać Jezusa Chrystusa, gdyby był tylko Słowem Przedwiecznym, drugą Osobą Trójcy Świętej? Gdyby nie otrzymał od swojej Matki ust, którymi do nas mówił, oczu, którymi na nas patrzał, uśmiechu, którym nas obdarzał, serca, które nam okazywał, dłoni, którymi nas błogosławił, nóg, które niosły Go na zwiastowanie nam Dobrej Nowiny, Krwi Najświętszej i Ciała, które ofiarował za nas na krzyżu?! Te wszystkie dary, które zbliżyły Syna Bożego do Rodziny ludzkiej, otrzymaliśmy przez błogosławione łono Matki Słowa Wcielonego i przez piersi, które wykarmiły świata Zbawienie, aby Dziecię Boże, stając się Młodzieńcem i Mężem doskonałym, mogło oddać się za nas Ojcu Niebieskiemu jako znak najwyższej miłości.
Tak więc życie Maryi, oddane na służbę Jezusowi - «Oto ja, służebnica Pańska» (Łk 1, 38) - ściśle łączy się z Jego posłannictwem i zadaniem Nauczyciela prawdy (...). Maryja jest Matką naszego Nauczyciela - Słowa Przedwiecznego, ale też jest i naszą Nauczycielką. Jest Tą, która z woli Ojca przygotowała Nauczyciela Dobrego - Jezusa Chrystusa (...).
Dzieci Boże! Postanowiliście pogłębić wiarę przez wędrówkę Obrazu nawiedzenia w waszej archidiecezji. Cieszymy się, że Ta, która uwierzyła i została błogosławiona dla swej przedziwnej wiary, będzie Waszą Nauczycielką i niejako sama osobiście będzie pracowała nad pogłębieniem wiary swych Dzieci (...). Ona, która jest najlepszym przykładem żywej wiary i jej błogosławieństwa, powiązała swoje służebnicze zadanie wobec Jezusa z zadaniem macierzyńskim - jako Jego Matka. Dlatego pragnąc uświęcić Wasze rodziny, słusznie czynicie, wsłuchując się w to, czego Maryja uczy przez wiarę i co przez wiarę czyni (...).
U podstaw uświęcenia rodziny musi stać nauka Boża, którą daje nam Maryja przykładem swego służebniczego posłuszeństwa: «Oto ja, służebnica Pańska» (jw.); którą daje Chrystus, mówiący z krzyża do ucznia: Oto Matka Twoja. Oto prawdziwa Matka Twoja, chociaż jest Matką Słowa Wcielonego. Ona Cię uczy, skąd jesteś, skąd się wziąłeś, przypominając nieustannie, że jesteś owocem wielkiej miłości Bożej.
Nie da się uświęcić rodziny bez tego głębokiego przekonania. Gdy więc nawiedza Was Matka Chrystusa, Matka Słowa Wcielonego, silna w wierze, błogosławiona dla swojej wiary, przykładem swoim uczy Was, że i Wy, chcąc pogłębić wiarę, musicie dać żywy jej wyraz w przekonaniu, że życie wasze i życie waszych dzieci rodzi się z Boga. Tak musicie patrzeć na maleństwa, które niesiecie na swoich ramionach, dla których zdobywacie chleb, nad którymi trudzą się kapłani, wychowawcy, nauczyciele, rodzice, aby je wychować i przygotować do życia (...).
Dzieci Boże, bądźcie silne w wierze i życzymy, abyście osiągnęli to, co jest waszym oczekiwaniem; abyście jak Maryja byli błogosławieni, żeście uwierzyli; abyście z pogłębionej w dniach nawiedzenia wiary osiągnęli jak najwspanialsze uświęcenie waszych rodzin domowych, parafialnych i całą Rodzinę Archidiecezjalną” (Królowa Polski nawiedza archidiecezję «zawsze wierną», Lubaczów, 11 lipca 1971, Zamojski Informator Diecezjalny, 2001 s. 281-286).
Dalszy przebieg uroczystości był następujący: „Apelem Jasnogórskim zakończono część oficjalną na zewnątrz kościoła. W uroczystej procesji, w której wzięli udział Księża Kardynałowie, wniesione zostały symbole nawiedzenia do wnętrza prokatedry. Krótka adoracja Sanctissimum i modlitwa przy relikwiach bł. Jakuba Strepy zakończyły wieczorne nabożeństwo nawiedzenia (...). W uroczystości wzięło udział 26 biskupów, ponad 20 tys. wiernych i ok. 100 kapłanów” (Maryjo, jesteśmy przy Tobie. Program nawiedzenia Matki Bożej, Lubaczów, 11-12 lipca 1971 r., s. 2).
Po nabożeństwie wieczornym trwały w prokatedrze przed symbolami nawiedzenia nocne czuwania, modlitwy i nabożeństwa. W poniedziałek 12 lipca od godz. 6.00 celebrowano Msze św. dla pracujących, dzieci szkolnych, ludzi chorych i w podeszłym wieku, a także dla dzieci przedszkolnych, członkiń Kół Żywego Różańca i Trzeciego Zakonu. Symbole nawiedzenia uroczyście pożegnano podczas Mszy św. o godz. 14.00 i odwieziono je do parafii Cewków. Potem peregrynacja odbywała się w kolejnych parafiach archidiecezji.