Miasta na trasie pielgrzymki
Ojca Świętego:

Wrocław
Legnica
Gorzów Wielkopolski
Gniezno
Poznań
Kalisz
Częstochowa
Zakopane
Ludźmierz
Kraków
Dukla
Krosno
Kraków

Pielgrzymka 1997 r. to Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny we Wrocławiu, wielkie spotkanie ekumeniczne w Drohiczynie i apel Jana Pawła II o dialog między religiami. To koronacja najstarszego wizerunku Maryi w Polsce na porosyjskim wojskowym lotnisku obok Legnicy. To spotkanie z siedmioma prezydentami państw Europy środkowej przy relikwiach św. Wojciecha w prastarym Gnieźnie. To kanonizacja królowej Jadwigi w 600. rocznicę powstania Uniwersytetu Jagiellońskiego i skromnego zakonnika Jana z Dukli; to także beatyfikacja Bernardy Marii Jabłońskiej i Marii Karłowskiej.
Podczas tej wizyty Jan Paweł II konsekrował także góralską Fatimę, czyli sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na zakopiańskich Krzeptówkach, i odebrał słynny Hołd Górali Polskich. Patrząc na krzyż na Giewoncie, wołał: „... nie wstydźcie się krzyża. Starajcie się na co dzień podejmować krzyż i odpowiadać na miłość Chrystusa. Brońcie krzyża, nie pozwólcie, aby Imię Boże było obrażane w Waszych sercach, w życiu społecznym czy rodzinnym. Dziękujmy Bożej Opatrzności za to, że krzyż powrócił do szkół, urzędów publicznych, szpitali. Niech on tam pozostanie! Niech przypomina o naszej chrześcijańskiej godności i narodowej tożsamości, o tym, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy, i gdzie są nasze korzenie. Niech przypomina nam o miłości Boga do człowieka, która w krzyżu znalazła swój najgłębszy wyraz”.
W Polsce trwała wtedy burzliwa dyskusja wokół tekstu konkordatu, ale Jan Paweł II ani słowem nie skomentował tej sytuacji. Mottem przewodnim tej pielgrzymki była troska o człowieka biednego, zagubionego, pozbawionego pracy i godności. Ojciec Święty z całą mocą apelował wtedy, byśmy wszyscy nauczyli się przekładać miłość do Chrystusa na miłość do bliźniego. W Legnicy mówił: „Jest to naszym wspólnym obowiązkiem, obowiązkiem miłości, nieść pomoc na miarę naszych sił tym, którzy jej oczekują. Mówi Chrystus: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili (Mt 25, 40). Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili (Mt 25, 45). Potrzeba więc naszego chrześcijańskiego dzieła, naszej miłości, aby Chrystus obecny w braciach nie cierpiał niedostatku”.

Tematem Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego we Wrocławiu jest wolność. Zwłaszcza tutaj, w tej części Europy, przez długie lata boleśnie doświadczanej zniewoleniem totalitaryzmu nazistowskiego i komunistycznego, wolność ma szczególny smak. Już samo słowo „wolność” wywołuje tutaj mocniejsze bicie serca. Z pewnością dlatego, iż w minionych dziesięcioleciach trzeba było za nią płacić bardzo wysoką cenę. Głębokie są rany, które po tamtej epoce pozostały w duszach ludzkich. Wiele jeszcze czasu upłynie, zanim się zabliźnią.

(Homilia kończąca Kongres Eucharystyczny)