Skala zachorowań oznacza, że udar, który jest trzecią z kolei przyczyną śmierci i najczęstszą przyczyną trwałej niepełnosprawności, może stać się problemem naszym lub kogoś z najbliższego otoczenia. Dość powszechne przekonanie, że jest to choroba wyłącznie osób w podeszłym wieku, nie jest do końca prawdą, bo chociaż z wiekiem ryzyko udaru wzrasta, to nierzadkie są przypadki zachorowań u osób młodych i w średnim wieku.

Udarowi mózgu towarzyszą objawy neurologiczne wywołane przez zaburzenia ukrwienia tkanki mózgowej. Udary dzielimy na dwie główne grupy: udary niedokrwienne, które stanowią ok. 80-90% wszystkich przypadków, oraz udary krwotoczne. Do udaru niedokrwiennego dochodzi wskutek zablokowania przepływu krwi przez naczynia tętnicze. W tej sytuacji zatrzymane zostaje zaopatrzenie tkanki mózgowej w tlen i składniki odżywcze, co powoduje obumieranie poszczególnych części ośrodkowego układu nerwowego. Do udaru krwotocznego dochodzi natomiast w wyniku uszkodzenia ściany naczynia tętniczego w obrębie mózgu, a w konsekwencji do przedostania się krwi do struktur mózgowych.