Polska Stacja Antarktyczna im. Henryka Arctowskiego miała być gotowa już w tym roku, jednak plany zweryfikowało życie. Pierwsze opóźnienia wynikały z obostrzeń związanych z pandemią, kolejne były efektem rosyjskiej agresji na Ukrainę i konieczności zrezygnowania z transportu rosyjskimi statkami. Swoje zrobiły też utrudniająca transport blokada Kanału Sueskiego, wzrost cen transportu morskiego i paliwa dla kontenerowców, a także ślimaczące się procedury przetargowe.

Budowa była konieczna: infrastruktura całorocznej stacji naukowo-badawczej nad Zatoką Admiralicji na Wyspie Króla Jerzego w archipelagu Szetlandów Południowych się zużyła. Prawie pół wieku działania w skrajnie niekorzystnych warunkach klimatycznych, w zagrożeniu wichrami i sztormami, zrobiło swoje. Główny budynek stacji usytuowano niedaleko brzegu morza, ale wdzierająca się w głąb lądu woda spowodowała, że dziś leży on nad samym brzegiem. Czas goni, ale jest duża szansa na zakończenie budowy na 50-lecie stacji, jeśli – rzecz jasna – nie stanie się nic nieprzewidywalnego.