Jednym z prądów dominujących obecnie w naszym życiu, także w kulturze, jest liberalizm. Charakteryzuje się on przede wszystkim wielkim galimatiasem myślowym zarówno w Polsce, jak i na świecie, galimatiasem dotyczącym szczególnie słownika . kultury, sztuki czy innych dziedzin życia. Jest to wynik pewnych prądów liberalnych, które chcą wejść w uznaną powszechnie i sprawdzoną hierarchię wartości. Widzimy np., że w telewizji nie mówi się o tym, co jest dobre, a co złe. Mówi się, że coś jest dozwolone, zgodne lub niezgodne z prawem, natomiast nie nazywa się rzeczy po imieniu. Wykreśla się z życia zupełnie wątek moralny. Wiąże się to ściśle właśnie z liberalizmem, który mówi, że człowiek jest wolny i może robić, co chce. Podobnie rzecz się ma z wychowaniem młodzieży i dzieci. Nie wolno nikomu nic doradzić, zaproponować, powiedzieć, bo od razu będzie się posądzonym o naruszenie wolności osobistej człowieka. Do tego trzeba dołączyć ostatnie wydarzenia w kulturze . w tym w warszawskiej .Zachęcie., która szumnie obchodzi 100-lecie swojego istnienia, m.in. bez komentarza eksponując jako portrety esesmanów zdjęcia aktorów grających te role czy mocno kontrowersyjną rzeźbę Ojca Świętego powalonego przez meteoryt; a niedawno ktoś ze znajomych widział w telewizji, jak pewien twórca w reprezentacyjnej sali .Zachęty. obierał ziemniaki. Wspomnę tu także o występach satanisty Mansona, który może na scenie drzeć Biblię, szargać flagę narodową itp. . również w imię tej powszechnie panującej wolności.

20 lutego br. odbyło się spotkanie Prezydenta RP z ludźmi kultury. Prezydent bronił wolności artystycznej, niepokoił się zbyt emocjonalnym odbiorem sztuki, który podobno ogranicza i krępuje twórcę. Apelował o edukację kulturalną. Aż cisną się w tym kontekście pytania: Co to jest sztuka? Czy każda ekstrawagancja jest sztuką? Kto to jest artysta? Jaką rolę powinni odgrywać artyści w społeczeństwie? I czy społeczeństwo nie ma prawa, a może i obowiązku, reakcji na to, co się na forum sztuki dzieje?

.Społeczeństwo potrzebuje artystów, podobnie jak potrzebuje naukowców i techników, pracowników fizycznych i umysłowych, świadków wiary, nauczycieli, ojców i matek, którzy zabezpieczają wzrastanie człowieka i rozwój społeczeństwa poprzez ową wzniosłą formę sztuki, jaką jest «sztuka wychowania». . pisze Jan Paweł II w swoim Liście do Artystów (1999 r.). I na innym miejscu: .Istnieje zatem pewna etyka czy wręcz «duchowość» służb artystycznych, która ma swój udział w życiu i w odrodzeniu każdego narodu. Na to właśnie zdaje się wskazywać Cyprian Norwid, kiedy pisze: Bo piękno na to jest, by zachwycało/ Do pracy . praca, by się zmartwychwstało. (4).

Świat wartości, w którym żyjemy jako chrześcijanie, jest światem określonym. Są Boże przykazania; są pewne zasady, z którymi się liczymy; wiemy, jakie są nieprzekraczalne granice wolności . podobnie jak z tymi znakami drogowymi, o których już kiedyś mówiłem: spróbujmy je zlikwidować, a zobaczymy, jak będą jeździć kierowcy; spróbujmy zapomnieć, że są czerwone, zielone i żółte światła, zapomnijmy o przepisach, a zobaczymy, że życie stanie się tragiczne, wręcz niemożliwe.

To także w pewnym sensie odnosi się do świata artystycznego. Prawdziwa sztuka to świat piękna, dobra, prawdy. To wartości, bez których człowiek nie może żyć, one muszą znaleźć się w życiu człowieka kultury, człowieka sztuki. Jeżeli się je pominie, to będzie . tak jak w przypadku Mansona . jakieś nieporozumienie: zwykły ekshibicjonizm dryfujący raczej w kierunku skandalu niż sztuki. Przez pewne odgórne decyzje nie tylko chronimy przed demoralizacją nasze społeczeństwo, naszą młodzież, ale pozwalamy zrozumieć twórcy siebie samego. Wydaje się, że tak rozumowały władze Katowic, zakazujące występu Mansona; zupełnie inny rodzaj odpowiedzialności zaprezentowała władza gminy Warszawa Centrum.

Myślę, że istnieje prawdziwe niebezpieczeństwo, jeżeli przedstawiciele władz dopuszczają do żonglowania wartościami. W naszym kraju zdecydowaną większość społeczeństwa stanowią katolicy i oni płacą podatki na kulturę. I jeżeli tę większość się lekceważy, to nie można się zgodzić ze stanowiskiem, że nasz odbiór sztuki jest zbyt emocjonalny. Świat wartości powszechnie uznanych należy uszanować. Prawdziwa sztuka uskrzydla człowieka, ciągnie ku górze. Tymczasem coraz częściej ludzie zaczynają się zastanawiać: Co się z nami dzieje? Kto za tym stoi? Czy wolno nam bezkarnie niszczyć wszelkie autorytety moralne? Sądzę . jak zresztą zdecydowana większość z nas . że mamy prawo być u siebie i cenić wartości Chrystusowe.

Jan Paweł II kończy swój List do Artystów życzeniami dla twórców sztuki: .Oby piękno, które będziecie przekazywać pokoleniom przyszłości, miało moc wzbudzania w nich zachwytu!.. Tego Norwidowego zachwytu tak bardzo i nam dzisiaj potrzeba...

Komentarzy ks. inf. Ireneusza Skubisia dotyczących bieżących wydarzeń w Polsce i świecie można wysłuchać w audycji radiowej .Spotkanie z Niedzielą., emitowanej na falach Radia Fiat w każdy wtorek o godz. 21.30 w pasmach 94,7 FM, oraz w audycji .Wypowiedź dnia. codziennie o godz. 11.00.