Reklama

Święci i błogosławieni

Francja: w niedzielę w Bajonnie beatyfikacja ks. Ludwika E. Cestaca

W niedzielę 31 maja podczas Mszy św. w Bajonnie w południowo-zachodniej Francji prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Angelo Amato ogłosi błogosławionym pochodzącego z tego miasta ks. Ludwika Edwarda Cestaca. Ten żyjący w XIX wieku kapłan francuski założył kilka dzieł miłosierdzia oraz Zgromadzenia: Służebnic Maryi i Milczących Sióstr Maryi, a ze względu na swą gorliwość duszpasterską bywał porównywany ze św. Janem Marią Vianneyem i nazywany „nowym proboszczem z Ars”.

[ TEMATY ]

beatyfikacja

Echiner/pl.wikipedia.org

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Oto krótki życiorys przyszłego błogosławionego.

Ludwik Edward (Louis Édouard) Cestac urodził się 6 stycznia 1801 w Bajonnie we francuskich Pirenejach w rodzinie lekarza-chirurga, służącego całemu miastu i więźniom; jego matka był Baskijką. Gdy w wieku 3 lat malec ciężko zachorował, a lekarze byli bezradni, matka zabrała go do pobliskiego sanktuarium św. Bernarda, prowadzonego przez cystersów, gdzie przed posągiem Matki Bożej z Boucau został on cudownie uzdrowiony. Wydarzenie to umocniło wiarę całej rodziny, on sam zaś do końca życia żywił głęboką cześć do Maryi. Wcześnie też zapragnął zostać księdzem.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W 1813, w związku z najazdem na Francję wojsk angielskich i hiszpańskich, rodzina przeniosła się ma pewien czas do Puntous w Górnych Pirenejach. Jako 17-latek Edward (tak go powszechnie nazywano) wstąpił do niższego seminarium duchownego w Aire sur Adour, gdzie szybko dał się poznać nie tylko z głębokiej wiary, ale także z dużych zdolności muzycznych. Spotkał się tam ze swym rodakiem, starszym od niego o 4 lata Michelem Garicoitsem (1797-1863), późniejszym świętym, którego znał jeszcze z Bajonny.

W 1820 Edward wyjechał do Paryża na dalsze studia w seminarium św. Sulpicjusza i tam przyjął niższe święcenia kapłańskie, ale już po roku wrócił w strony rodzinne, gdyż nie odpowiadał mu ani styl życia, ani klimat stolicy. Po ukończeniu miejscowego seminarium otrzymał 17 grudnia 1825 święcenia kapłańskie i po kilku latach pracy m.in. jako wykładowcy w swym dawnym seminarium został w 1831 mianowany wikariuszem katedry bajońskiej. Zetknął się wówczas w szerokim zakresie z biedą i potrzebami najuboższych, z których wielu żebrało przed główną świątynią diecezji.

Młody kapłan szybko zrozumiał konieczność podjęcia zdecydowanych działań, aby choć częściowo zaradzić tym problemom. Szczególnie niepokoił go los młodych ludzi, a zwłaszcza dziewcząt, przybyłych do miasta ze wsi w poszukiwania pracy i poprawy swego losu, a przez to najbardziej narażonych na różne zagrożenia. Z myślą o nich otworzył 11 czerwca 1836 mały przytułek w dzielnicy Arenes i opracował projekt nauczania młodych kobiet. Pomagała mu w tym jego młodsza siostra Eliza (1811-49) – obecnie również kandydatka na ołtarze.

Reklama

Ponieważ potrzeby były coraz większe, ks. Edward zaczął powoływać do życia różne instytucje, np. Stowarzyszenie Córek Maryi – dla służących domowych, Dzieło Wytrwania – dla córek z dobrych domów, kółka nauczania – dla ogółu młodych, Dzieło Sierocińców pw. Maryi (1836) – placówkę całkowicie bezpłatną, której prowadzenie w rok później powierzył swej siostrze Elizie i kilka innych. Ale najważniejszym jego dokonaniem było z pewnością założone 24 listopada 1838 w nabytej przezeń posiadłości Chateauneuf w pobliskim miasteczku Anglet Dzieło Pokutujących od Maryi, które w rok później zmieniło nazwę na (Dom) Matki Bożej Schronienia. Zajmowało się ono pomocą wszystkim potrzebującym, szczególnie sierotom.

6 stycznia 1842, w dniu swoich 41. urodzin i w święto Trzech Króli, ks. Cestac utworzył jeszcze jedną instytucję – tym razem Zgromadzenie Zakonne Służebnic Maryi, którego pierwszą przełożoną została Eliza, przyjmując imię Marii Magdaleny. Kapłan napisał dla nich regułę, korzystając z porad swego przyjaciela, wspomnianego ks. M. Garicoitsa. A 15 sierpnia 1846 założył Zgromadzenie Bernardynek, zwanych potocznie „Milczącymi od Maryi”, gdyż jego członkinie ślubowały całkowite milczenie do końca życia na wzór trapistów. 14 grudnia 1852 uzyskało ono dekret Napoleona III, uznający je prawnie.

W tym samym mniej więcej czasie ks. Ludwik Edward został mianowany kanonikiem katedry bajońskiej, ale w 1855 ustąpił z tego stanowiska, aby poświęcić się całkowicie założonym przez siebie dziełom. Rozwijały się one bardzo dynamicznie, i to nie tylko tam, gdzie powstały, ale szybko zaczęły powstawać ich placówki w całej Francji, m.in. w Pas-de-Calais, Ain, Górnej Garonnie, Béarn i innych miejscowościach, a także w Hiszpanii, gdzie siostry prowadziły szpital i przytułek dla kobiet.

Reklama

Sam założyciel nie tylko zresztą opiekował się siostrami, ale również poświęcał czas i uwagę szkołom parafialnym, dla których m.in. opracował książki do nauki czytania i pisania. Propagował też nabożeństwo do Cudownego Medalika, z wielką radością i bardzo uroczyście przyjął ogłoszenie przez Piusa IX w 1854 dogmatu o Niepokalanym Poczęciu NMP. W uznaniu tych i wielu innych zasług nie tylko dla Kościoła, ale i dla całego społeczeństwa, cesarz Napoleon III udekorował go 4 października 1865 Legią Honorową – najwyższym odznaczeniem francuskim.

Zmarł w opinii świętości w miasteczku Anglet 27 marca 1868 i tam, w domu macierzystym Zgromadzenia Matki Bożej Schronienia, spoczywają jego doczesne szczątki.

Jego proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 50 lat po jego śmierci – 7 kwietnia 1908, w 1916 akta procesowe przesłano do Rzymu, ale potem na wiele dziesięcioleci sprawa przycichła i dopiero w ostatnich latach ją wznowiono i obecnie znajduje swe zakończenie w postaci beatyfikacji.

2015-05-29 20:50

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Czas naszego nawiedzenia

Niedziela wrocławska 40/2021, str. III

[ TEMATY ]

nowenna

beatyfikacja

proces beatyfikacyjny

Marzena Cyfert /Niedziela

Inauguracja nowenny przed beatyfikacją

Inauguracja nowenny przed beatyfikacją

W katedrze abp Józef Kupny zainaugurował nowennę przed beatyfikacją 10 sióstr elżbietanek zamordowanych w 1945 r.

Homilię podczas uroczystej Eucharystii 21 września wygłosił ks. Piotr Wawrzynek. Zauważył, że Bóg działa tu i teraz: gdy sprawujemy Eucharystię, gdy głoszone jest słowo i gromadzi się wspólnota Kościoła. – I każdy taki moment, gdy Bóg przychodzi i dotyka człowieka trzeba rozpoznać. Ale nie tylko rozpoznać, trzeba także Bogu odpowiedzieć – powiedział kapłan. Nawiązując do perykopy ewangelicznej o powołaniu celnika Mateusza zauważył, że spotkanie z Jezusem było dla niego czasem Bożego nawiedzenia, kairos. Z kolei dla sióstr elżbietanek to kairos dokonywało się, gdy ginęły z rąk oprawców, choć droga do całkowitego oddania się Bogu w męczeńskiej śmierci zaczęła się w ich życiu rodzinnym, a następnie zakonnym.

CZYTAJ DALEJ

Dziś Wielki Piątek - patrzymy na krzyż

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

Karol Porwich/Niedziela

Wielki Piątek jest dramatycznym dniem sądu, męki i śmierci Chrystusa. Jest to dzień, kiedy nie jest sprawowana Msza św. W kościołach odprawiana jest natomiast Liturgia Męki Pańskiej, a na ulicach wielu miast sprawowana jest publicznie Droga Krzyżowa. Jest to dzień postu ścisłego.

Piątek jest w zasadzie pierwszym dniem Triduum Paschalnego. Dni najważniejszych Świąt Kościoła są bowiem liczone zgodnie z tradycją żydowską, od zachodu słońca.

CZYTAJ DALEJ

Słodko - gorzka wspólnota

2024-03-29 15:18

Dziar

Tę nazwę dla duszpasterstwa osób rozwiedzionych i żyjących w związkach niesakramentalnych zaproponował ks. Marian Fatyga, opiekujący się środowiskiem od 2023 roku.

- Chodzi o dużo gorzkich doświadczeń osłodzonych myślą, że i dla nas, mimo sytuacji, w jakiej się znajdujemy jest nadzieja, że nie jesteśmy straceni w oczach Boga – mówi Niedzieli Anna Wira, która wraz z mężem Piotrem jest we wspólnocie od 2002 roku.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję