1. Wstęp

Gromadzimy się w Przemyślu, członkowie Akcji Katolickiej, z racji patronalnego święta Chrystusa Króla. Niektórzy z nas pokonali długą drogę, by się tutaj znaleźć. Czas naszego świętowania pragniemy dobrze wykorzystać. Ciągle nam mówią, że jesteśmy nadzieją Kościoła. Jeśli tak, to musimy być otwarci na permanentną formację. Od niej w dużym stopniu zależy: kim będziemy, oraz jak będziemy realizować nasz charyzmat?
Świadomi jesteśmy, że czasy w których żyjemy są bardzo ciekawe i każdy powinien być czujnym, by nie dać się zwieść. Szatan wykorzystuje każdą nadarzającą się okazję, aby chrześcijan uśpić i pozbawić możliwości bycia obecnymi w świecie. Letarg duchowy jest bardzo niebezpieczny dla naszej wiary. Anemię duchową ludzi wierzących w Chrystusa wrogowie wykorzystują do walki z wiarą. Wyznawców Chrystusa usuwa się z miejsc publicznych i obecności w świecie. Bezpardonowo nasila się walka z moralnością chrześcijańską i wprowadza się do życia „nowe zwyczaje”.
Czasy w jakich przyszło nam żyć, to żadna nowość. Kościół już nie raz znajdował „lekarstwo na szerzące się zło”. Choćby wspomnieć przełom wieku XIX i XX. Odpowiedzią na zło tamtych czasów była Akcja Katolicka. Papież Pius IX dostrzegł ratunek dla chrześcijaństwa w uaktywnieniu ludzi świeckich w sprawy Kościoła.
Z czasem myśl Ojca Świętego okazała się błogosławiona. Kościół potrafił wyjść z tego doświadczenia bogatszy. Dzisiaj ludzie świeccy, którzy rozumieją stałą potrzebę formacji wiary jest bardzo potrzebna, bo zagrożeń dla wiary i moralności jest coraz więcej.
Abyśmy tego, co się dzieje, byli świadomi, odniosę się do pewnych niepokojących zjawisk, jakie mają miejsce w dzisiejszych czasach.

2. Obecna sytuacja

Obecne czasy w świecie, Europie, a także w Polsce, charakteryzuje wrogość wobec chrześcijaństwa i jego wartości. Wielu ludzi wierzących jednak tego nie dostrzega, ani nie zdaje sobie z tego sprawy. Wrogość ta nie przejawia się w przemocy fizycznej, jak działo się to w czasach rewolucji francuskiej, bolszewickiej, w państwach reżimu komunistycznego, czy w hitlerowskich Niemczech. Ona przybrała aktualnie postać bardziej wysublimowaną. Dzisiaj zwalcza się chrześcijaństwo poprzez działania prowadzone na polu kultury, edukacji i za pomocą środków masowego przekazu, które wywierają wpływ na systemy prawne i uchwala się dziś prawa, wydaje się orzeczenia sądowe, które uderzają w doktrynę chrześcijańską i moralność katolicką. W imię demokracji i tolerancji pojawiają się przepisy i ustawy antychrześcijańskie.
Dla ilustracji wskazywanego problemu, wymienię najbardziej drastyczne przykłady, które pomogą zobrazować problem. Wpierw może w świecie:
1. W 1995 roku w stanie Teksas w USA sędzia Kent orzekł, że każdy student, który wypowie słowo ,,Jezus” podczas uroczystości zakończenia szkoły zostanie aresztowany na sześć miesięcy. Odwołania do religii chrześcijańskiej podczas publicznych uroczystości i wystąpień szkolnych są zakazane w wielu stanach, podczas, gdy dzieci na lekcjach historii odtwarzają aztecki rytuał składania ofiar bogom.
2. Zbiórki pieniędzy prowadzone pod egidą chrześcijańskich organizacji studenckich i uczniowskich nie mogą zawierać w nazwach słów o skojarzeniu religijnym; np. zbiórka pod nazwą „Wielkanocna zbiórka konserw” została zakazana, ponieważ władze uczelni uznały, iż słowo Wielkanoc może obrażać uczucia innych ludzi.
3. Prowadzona jest ciągła walka ze świętami Bożego Narodzenia i świętami Wielkanocy. Objawia się to zakazem używania słowa „Święto” z dużej litery, zakazami sprzedaży rekwizytów jednoznacznie kojarzących się z Bożym Narodzeniem i Wielkanocą jako świętem chrześcijańskim. W Wielkiej Brytanii używa się Dzień Kaczki zamiast Wielkanoc, a w klasach nie wolno urządzać wigilii itp. Niedawno Rada Miejska Oksfordu uchwaliła, że Boże Narodzenie od tego roku stanie się... „Zimowym Świętem Światła”. Termin „Boże Narodzenie” pomału wycofuje się z obiegu medialnego, na rzecz „zimowych wakacji”.
4. W szkołach są zakazy posiadania Biblii i wnoszenia jej, oraz czegokolwiek związanego z nauką chrześcijańską na teren uczelni, szkół czy innych instytucji. Np. w Houston nauczycielka zabrała Biblię dwóm uczennicom i wyrzuciła ją do kosza mówiąc, że to śmieć; w Bedford nauczyciele określili Dziesięć Przykazań jako mowę nienawiści.
5. Promowanie homoseksualizmu, pornografii i edukacji seksualnej np. w Szkocji i Anglii wprowadzone zakazy używania w szkołach słów ,,mama” i ,,tata” po to aby przypadkiem nie obrazić homoseksualistów
6. W USA likwiduje się modlitwę przy pomnikach, czy tablicach pamiątkowych dotyczących chrześcijaństwa
7. Promuje się negatywny obraz chrześcijan a zwłaszcza katolików w prasie, telewizji i w największej machinie medialnej USA, czyli Hollywood.
8. Promuje się w tychże mediach wartości całkowicie antychrześcijańskie
9. W preambule do traktatu konstytucyjnego z 2004 roku wśród 70 tysięcy słów wyraz „chrześcijaństwo” nie pojawił się ani razu.
10. Listopad 2009 rok - Orzeczenie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka dotyczy zakazowi wieszaniu krzyży w klasach szkolnych.

A teraz w Polsce:
1. Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy - skierowały apel do Polski, Irlandii, Malty, aby zabiegi przerywania ciąży były bez ograniczeń (legalizacji aborcji /24.03.2008/).
2. Raport zaleca prowadzenie edukacji seksualnej i promowanie środków antykoncepcyjnych.
3. Córka premiera, Katarzyna, całuje dłoń towarzysza zabawy, przebranego za kardynała. (...) Sytuację komentuje ojciec: „Moja córka ma 20 lat i bawi się na Sylwestra tak, jak uważa za stosowne”
4. Konstytucja powinna być ważniejsza niż Ewangelia (Leszek Miller)
5. Barbara Jackiewicz, chce zabić syna, bo jest nieuleczalnie chory. Polityk to komentuje: „jestem po stronie tej matki - a nie po stronie Boga... Dlatego złożę, projekt ustawy o prawie do śmierci. O prawie człowieka do eutanazji”
6. Rydzyk to antykapłan, a jego radio jest bluźniercze... Rydzyk jest kapłanem załganym, cynicznym oligarchą.
7. Michaliki, Dziwisze, Nycze, Libery, Pieronki! Nie obrażajcie Pana Boga grzechem pychy! Nie jesteście wszystkowiedzący! Pokochajcie chorych na niepłodność! Nie odmawiajcie im skutecznego leczenia. Nie zatruwajcie poczuciem wyimaginowanego grzechu radości płynącej z ciąży, której początek był in vitro. (Senyszyn)
8. W senacie był projekt, który przewidywał prawo dwóch osób tej samej płci do zarejestrowania swojego związku w urzędzie stanu cywilnego.
9. Stalowa Wola stała się symbolem oporu wobec władz niechętnych Kościołowi, dziś może stać się pierwszym w Polsce symbolem poniżenia krzyża. Wszystko za sprawą miejscowych władz, które chcą usunąć krzyż z osiedla, gdzie ma powstać kościół pw. ks. Jerzego Popiełuszki. Sprawę na drogę postępowania sądowego skierował prezydent miasta...

Przywołują owe przykłady pragnąłem uświadomić wszystkim, że niechęć i prześladowanie chrześcijaństwa przez liberałów jest faktem. Pod pozorem nie mieszania religii do sfery publicznej liberałowie atakują chrześcijaństwo.
Inne religie nie są tak atakowane. Atakowanie Judaizmu skończyłoby się zaraz zarzutami o antysemityzm. Atakowanie islamu może być ryzykowne, gdyż muzułmanie mogą się posunąć do użycia przemocy fizycznej. Pozostałe religie traktowane są jako chronione mniejszości, dlatego nie podlegają atakom. Chrześcijan się atakuje, ponieważ wielu chrześcijan jest obojętnych na to, co się czyni z ich wiarą. A są przypadki, że nawet sami w tych spektaklach biorą udział.
Ukazując obecną sytuację chciałbym w dalszej części poszukać przyczyn tej walki z chrześcijaństwem.

3. Podłoże walki z chrześcijaństwem

W obecnych czasach walczy się z chrześcijaństwem, gdyż sekularyzm głoszący hasła: równość, demokracja, wolność, tolerancja - uznał, że nasza religia hamuje wszelki postęp wśród ludzi. Nie rozumie ludzi. Nie dostosowuje się do ducha obecnych czasów. Więc chrześcijaństwo jest religią od której trzeba wyzwolić ludzi. W jaki sposób? Trzeba ją albo naprawić, albo ja zwalczyć. Naprawić - przyjmie nasze warunki. A jak nie, trzeba ją zwalczyć.
Byśmy to lepiej zrozumieli wyjaśnijmy sobie, zatrzymując się nad głoszonymi hasłami przez sekularyzm: dlaczego, chrześcijaństwo jest religią zwalczaną?
1) Głoszona przez sekularyzm idea równości podkreśla, że wszyscy ludzie równi. Między ludźmi nie ma różnić. Te wspólnoty, które tym się nie kierują, należy zwalczać. I tu wskazuje się na Kościół, bo jest hierarchiczny. Wskazuje się na chrześcijaństwo bo jest religią, która mówi o zbawionych i potępionych, o tym, że grzech dzieli ludzi na dobrych i złych. Kościół jest wspólnotą, która ma nauczycieli i uczniów, duszpasterzy i owieczki. A skoro wszyscy jesteśmy sobie równi, to środowiska postępowe twierdzą, że należy usunąć wszystkie siły, nurty, tradycje, które w jakiś sposób się z tym nie zgadzają. To jest powód do walki z chrześcijaństwem.
2) Środowiska postępowe wielka wagę przywiązują do demokracji. Podkreślają z naciskiem, że o wszystkim mają decydować ludzie. A chrześcijaństwo, które każe myśleć o grzechu, o zbawieniu, bać się piekła, nakazuje chodzić do spowiedzi, kierować się przykazaniami Bożymi, Ewangelią, przykazaniami kościelnymi jest dla wielu ludzi nie do zaakceptowania. Chrześcijaństwo nie rozumie demokracji, a nawet uważa się je za nieprzyjazne, więc trzeba z nim walczyć.
3) Wolność, to kolejny powód do ataku na chrześcijaństwo. Sekularyzm podkreśla, że wolność można zrozumieć na trzy sposoby.
- Po pierwsze: jestem wolny, gdy nikt mi nie przeszkadza robić tego, co chcę.
- Po drugie, wolny człowiek, w przeciwieństwie do niewolnika, może postawić sobie godne cele i dobierać do ich realizacji godne środki.
- Po trzecie: jestem wolny o tyle o ile ja, a nie kto inny, jestem panem własnych decyzji, czyli nie jestem uwarunkowany przez innych. Chrześcijaństwo stoi po stronie wolności, ale nie zniewolenia. Wolnym jest ten, kto potrafi przezwyciężać zło i grzech. Takie rozumienie wolności nie podoba się ludziom postępowym, którzy uważają, że wolno ludziom czynić to, co uważają za słuszne. Skoro chrześcijanie tego nie rozumieją, trzeba ich zwalczać.
4) Ostatnim elementem walki z chrześcijaństwem jest tolerancja. W imię tolerancji można wprowadzić każdy absurdalny postulat, a następnie żądać jego realizacji. Chrześcijanie głoszą, że są granice, które nie należy przekraczać. Tolerancja nie oznacza, że ze wszystkim mamy się zgadzać. Tego nie rozumieją postępowi, więc posądzają chrześcijan o zaściankowość. Te hasła mają doprowadzić do zmarginalizowania chrześcijaństwa.

4. Co mają zrobić chrześcijanie

Najgorszym sposobem odpowiedzi na to wyzwanie sekularyzmu jest proponowanie chrześcijaństwa, które byłoby starannie dopasowana, by nie obrazić zeświecczonej wrażliwości ludzi postępowych. Bowiem tym, czego ludzie szukają w religii jest wiarygodna alternatywa dopełnienie życia w świeckim społeczeństwie. Mało prawdopodobne, aby religia, która jest „mniej więcej tym samym”, była interesująca.
Chrześcijaństwo proponowane jako alternatywa życia w społeczeństwie zsekularyzowanym musi być zarówno dynamiczne i wiarygodne. Musi być różne, co do istoty i proponować odmienny sposób życia. Wiarygodne i przekonujące przedstawienie inności chrześcijaństwa nie jest kwestią marketingu. Jest kwestią tego, co Kościoły winne są ludziom w naszych zsekularyzowanych społeczeństwach: głoszenia zmartwychwstałego Chrystusa, radosnego dowodu nowego życia w Chrystusie, życia odnoszącego zwycięstwo nad śmiercią.
Chrześcijańskie przepowiadanie stające w opozycji wobec ducha sekularyzmu musi zawsze szukać przymierza z rozumem. Sekularyści słusznie demaskują irracjonalność, fanatyzm i nietolerancję pojawiające się w imię religii. Jednakże chrześcijanie mający roszczenia do rozumu muszą być gotowi na przyjęcie krytyki i na kultywowanie etosu samokrytycyzmu we wnętrzu swoich wspólnot.
Chrześcijańska ufność w Bożą prawdę i Boże objawienie powinny być wystarczająco silne, by przyjąć, iż prawda nie umrze z powodu jakichkolwiek odkryć krytycznego dociekania. Istnieją oczywiście zniekształcone i pełne przesądów formy krytycyzmu przyjmujące zsekularyzowany światopogląd, który jest bezdyskusyjnie wrogi wobec wiary chrześcijańskiej. Ufność w tę prawdę - ufność pokazywana w przepowiadaniu i życiu - jest jedyną adekwatną i godną odpowiedzią na wyzwanie sekularyzmu.

5. Europo coś uczyniła ze swoim chrztem

To pytanie w książce Chrześcijaństwo wiosną Europy postawił o. Joseph-Marie Verlinde. Autor uważa, że musimy przypominać w porę i nie w porę, że jutrzejsza Europa nie powstanie na gruzach chrześcijaństwa. Wręcz przeciwnie przetrwa jedynie wtedy, gdy w swoje fundamenty włączy wartości ewangeliczne. Dlatego musimy:
- dawać świadectwo o godności człowieka i o jego nadprzyrodzonym przeznaczeniu.
- piętnować przejmowanie władzy przez wszechmocną ekonomię, narzucającą swoją nieludzką logikę skuteczności i wydajności,
- proponować nauczanie społeczne Kościoła oparte na prymacie dobra wspólnego w służbie osoby
- głosić Jezusa Chrystusa, innymi słowy: nowa ewangelizacja.
Aby jednak ta misja przyniosła pełny owoc i wiara zrodziła cywilizację miłości, chrześcijanie koniecznie i pilnie muszą na nowo odkryć znaczenie konkretnego zaangażowania politycznego. Dopiero wówczas, gdy nagłośnią swoje przekonania jako pełnoprawni obywatele, staną się solą, która przywróci smak Europie jutra.

6. Zadania na dziś dla Akcji Katolickiej

Skoro uważa się nas ze chrześcijan o pogłębionej tożsamości, to w imię odpowiedzialności za wiarę i Kościół powinniśmy:

protestować przeciwko niszczącym moralność chrześcijańską ustawom

powinniśmy głosować we wszystkich wyborach na ludzi prawych, kompetentnych i żyjących po chrześcijańsku, a nie na pozbawionych wszelkiej moralności chciwych władzy i pieniędzy cyników

pisać protesty

manifestować swoją chrześcijańską postawę w życiu publicznym, w obronie tego, co dla nas święte i ważne

zwracać się do mediów

używać Internetu

nie oddawać pola bezbożnikom i rozpustnikom. Wyłączajmy plugawe i wrogie chrześcijaństwu programy i związane z nimi reklamy

nie kupować pełnych nienawiści do naszej wiary chrześcijańskiej, a pośrednio kultury europejskiej pism

włączać się w dyskusje światopoglądowe

po chrześcijańsku wychowywać dzieci.

Poszukujący prawdy i zmagający się z różnymi postaciami cierpienia i zła świat nawracać do Chrystusa. Nie siłą i nienawiścią, ale rozumem, perswazją i autentyczną chrześcijańską miłością; a przede wszystkim świadectwem własnego, prawdziwie chrześcijańskiego życia.