Reklama

Niedziela Rzeszowska

KRESY – Śladami wielkich Polaków

Śladami Adama Mickiewicza

Niedziela rzeszowska 27/2019, str. IV

[ TEMATY ]

Adam Mickiewicz

Mirek i Magda Osip-Pokrywka

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Autor „Ody do młodości”, „Pana Tadeusza”, „Dziadów” i „Sonetów krymskich” cieszący się sławą już za życia, do dziś pozostaje największym polskim poetą. Adam Mickiewicz urodził się, wychował i spędził młodość na Litwie. Wyidealizowany obraz „kraju lat dziecinnych” utrwali na kartach swoich największych dzieł. Zesłany w wieku 26 lat w głąb Rosji, później osiadł na emigracji i nigdy nie powrócił w swe rodzinne strony. Równie interesująca jak twórczość, jest biografia poety, przeżywającego małe i wielkie życiowe dramaty.

Prowincjonalny Nowogródek na Białorusi silnie kojarzy się z wielkim poetą doby romantyzmu, ale raczej nie jest miejscem jego narodzin. Znacznie bardziej prawdopodobne jest, że Adam urodził się w pobliskiej wiosce Zaosie (dziś tam jest drugie jego muzeum). Nie ma natomiast żadnych wątpliwości co do miejsca i daty chrztu. Miało to miejsce w nowogródzkiej farze św. Michała Archanioła 12 lutego 1799 r., równo 50 dni po narodzeniu. Wówczas ochrzczono tu dziecię imieniem Adam Bernard, będące drugim synem Mikołaja i Barbary Mickiewiczów. W Nowogródku miejsc związanych z naszym wieszczem można znaleźć jeszcze co najmniej kilka. Tuż obok rynku w niewielkim parku między drzewami skrywa się dworek Mickiewiczów mieszczący ekspozycję biograficzną poety. Przy zachodniej rynkowej pierzei stoi kościół Dominikanów, przy którym zakonnicy prowadzili szkołę. Młody Adam nim wyjechał na studia do Wilna, zaliczył sześć klas (z czego dwie powtarzał). W pobliżu Góry Zamkowej wznosi się kopiec Mickiewicza, a obok pomnik poety.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Na początku września 1815 r. szesnastoletni Adam opuścił rodzinny Nowogródek i udał się na studia do Wilna. Po zdanych egzaminach do Seminarium Nauczycielskiego przy Uniwersytecie Wileńskim pierwszym miejscem zamieszkania przyszłego poety był dom profesorów przy ul. Zamkowej 11. Przyjął go tam do swojego pokoju ks. kan. Józef Mickiewicz, daleki krewny rodziny. W trakcie swego pobytu w Wilnie Adam wielokrotnie zmieniał adresy wynajmowanych kwater, a najczęściej mieszkał kątem u swoich przyjaciół (m.in.: Czeczota, Jeżowskiego, Piaseckiego). Zachowało się siedem kamienic, w których mieszkał. W jednej z nich w Zaułku Bernardyńskim pod nr. 11 urządzono Muzeum Mickiewicza. Można znaleźć wiele miejsc związanych z wieszczem. Na terenie uniwersytetu jest dziedziniec im. Adama Mickiewicza, a w kościele akademickim świętych Janów stoi jego popiersie. W dawnym klasztorze Bazylianów znajduje się tzw. Cela Konrada, w której poeta był więziony i gdzie umiejscowił akcję III części „Dziadów”. W mieście jest ulica Adama Mickiewicza, gimnazjum Adama Mickiewicza z polskim językiem nauczania i restauracja „Pan Tadeusz” przy Domu Kultury Polskiej.

Wilno było dla Adama równie ważne jak Nowogródek. Tu przez prawie dziewięć lat splatały się losy jego i przyjaciół. Stąd wyruszył w głąb Rosji, a potem w długą podróż po Europie. Za tydzień następy odcinek cyklu poświęcony miejscom opisanym przez Mickiewicza w „Sonetach krymskich”.

2019-07-03 08:41

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Feniks z popiołów

Jedno z piękniejszych miast Europy – taka była opinia o Dreźnie jeszcze kilkadziesiąt lat temu. Nadal jest piękne, ale... inaczej. Ostatnia wojna wiele zmieniła.

Drezno w Niemczech, nazywane perłą baroku albo Florencją nad Łabą, przez lata wprawiało w zachwyt. Dlaczego – opowiedzą obrazy Bernarda Bellotta, zwanego Canalettem, doskonale znanego w Polsce z obrazów przedstawiających Warszawę. Pokazuje on Drezno, które nie tylko w epoce baroku musiało być jednym z najpiękniejszych wówczas miast.

CZYTAJ DALEJ

Trwam w Winnym Krzewie

2024-04-23 12:03

Niedziela Ogólnopolska 17/2024, str. 22

[ TEMATY ]

rozważanie

Adobe Stock

Jakiś czas temu spotkałem mężczyznę, który po wielu latach przeżytych z dala od Boga i Kościoła odnalazł skarb wiary i utracony całkowicie sens życia. Urodził się w dobrej katolickiej rodzinie. Rodzice zadbali o jego religijną formację. Pokazali mu prawdziwe rodzinne życie, jednak już jako nastolatek zaczął się od tego wszystkiego odcinać. Spotkał takie osoby, które przekonały go, że religia to ludzki wymysł, że Boga nie ma, a Kościół i jego ludzie to zwykli hipokryci. Począł się zatracać, zaczął bowiem nadużywać alkoholu, zażywać narkotyki, prowadzić rozwiązłe życie, w niczym nieskrępowanej wolności. Porzucił dom, zrozpaczonych rodziców i związał się z towarzystwem, które wyznawało podobne „wartości”. Tam poznał swoją przyszłą żonę. Zawarli nawet sakrament małżeństwa, bo ktoś ich przekonał, że to fajna „impreza”. Dali życie trzem córkom, których nawet nie ochrzcili. Małżeństwo tego człowieka rozpadło się, a córki totalnie pogubiły się w życiu. Został sam z poczuciem przegranego życia. Postanowił ze sobą skończyć. I wtedy spotkał kogoś, kto przypomniał mu o Bogu, o sakramentach świętych, o Różańcu i zaprowadził do wspólnoty działającej w parafii, która otoczyła go miłością i modlitwą. Dzisiaj odbudowuje swoje życie, porządkuje swoje sprawy. Na jego dłoni widziałem owinięty różaniec, z którym, jak powiedział, nigdy się już nie rozstaje. Na pożegnanie przyznał, że nareszcie czerpie pełnymi garściami z Bożej miłości.

CZYTAJ DALEJ

Jaworzyna Śląska. Ostatnie pożegnanie Tadeusza Papierza, taty ks. Krzysztofa

2024-04-27 15:48

[ TEMATY ]

bp Marek Mendyk

Jaworzyna Śląska

ks. Krzysztof Papierz

pogrzeb taty kapłana

ks. Mirosław Benedyk/Niedziela

Mszy świętej pogrzebowej przewodniczył bp Marek Mendyk

Mszy świętej pogrzebowej przewodniczył bp Marek Mendyk

Proboszcz parafii św. Jakuba Apostoła w Ścinawce Dolnej wraz z najbliższą rodziną i zaprzyjaźnionymi kapłanami odprowadził swojego ojca Tadeusza na miejsce spoczynku.

Uroczystości pogrzebowe odbyły się w sobotę 27 kwietnia w kościele św. Józefa Oblubieńca NMP w Jaworzynie Śląskiej. Mszy świętej przewodniczył bp Marek Mendyk. W modlitwie i żałobie ks. Krzysztofowi towarzyszyła nie tylko rodzina i kapłani, ale także siostry zakonne oraz wierni, którzy przybyli z parafii, gdzie posługiwał syn zmarłego: ze Świebodzic, Strzegomia i Ścinawki Dolnej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję