Reklama

Niedziela Przemyska

Tu Bóg w ciszy mówi do człowieka

Z bp. Edwardem Kawą OFM, biskupem pomocniczym archidiecezji lwowskiej, rozmawia Aneta Kamieniecka

Niedziela przemyska 36/2017, str. 1

[ TEMATY ]

wywiad

Dominika Biela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Aneta Kamieniecka: – Który to już raz pielgrzymi z archidiecezji lwowskiej uczestniczyli w Wielkim Odpuście Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kalwarii Pacławskiej?

Bp Edward Kawa: – W tym roku była to już 26. Pielgrzymka Archidiecezji Lwowskiej do Kalwarii Pacławskiej. Przybyliśmy na Kalwarię w dwóch grupach – Mościskiej i Lwowskiej. Grupie z Mościsk, złożonej z ponad 120 wiernych z moich rodzinnych stron patronuje św. Józef. Drugiej Grupie – Lwowskiej o podobnej liczbie osób patronuje św. Franciszek, a tworzą ją wierni z parafii lwowskich, głównie z parafii pw. św. Antoniego oraz parafii katedralnej pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Przed tron Matki Bożej razem z nami przybywają również wierni z miejscowości Maćkowce w diecezji kamieniecko-podolskiej, jest także kilka rodzin z Boryspola pod Kijowem (diecezja kijowsko-żytomierska) oraz pielgrzymi z Charkowa. W odróżnieniu od Grupy z Mościsk, która jest polskojęzyczna, Grupa Lwowska jest dwujęzyczna, a więc wierni modlą się po polsku i po ukraińsku. Duchową pieczę nad pielgrzymami sprawują kapłani i siostry zakonne.

– Wśród pielgrzymów jest wielu ludzi młodych…

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Przed tron Maryi w Kalwarii Pacławskiej przybywają w większości ludzie zahartowani w pielgrzymim trudzie. Wśród nich jest także młodzież. Ok. 70 proc. w tej pątniczej grupie stanowią ludzie młodzi: studenci, młodzież pracująca, uczniowie szkół średnich. Widać jest w nich pragnienie modlitwy, skupienia, budowania swojego życia w oparciu o trwałe fundamenty wiary w Boga. Nawzajem się wspierają, pomagają starszym, którzy mają mniej sił. Młodzi ludzie są spragnieni Słowa Bożego i chłoną je całymi sobą. To jest budujące.

– Czym Kalwaria Pacławska przyciąga nowe pokolenia pielgrzymów zza wschodniej granicy?

– Sanktuarium w Kalwarii Pacławskiej jest szczególne z wielu względów. Po pierwsze jest związane zarówno ze wschodem, jak i zachodem, także przez swoje położenie w bezpośrednim sąsiedztwie polsko-ukraińskiej granicy. Można powiedzieć, że Matka Boża Słuchająca łączy ludzi po obu stronach granicy. Ukraina przeżywa dzisiaj bardzo trudne chwile w związku z toczącą się wojną, w związku z brakiem stabilności gospodarczej, ponadto jest to kraj, który wciąż poszukuje własnej narodowej tożsamości. Dla Ukraińców Polska – naród wierzący jest przykładem, a Sanktuarium w Kalwarii Pacławskiej to miejsce bardzo im bliskie. Modlitwa u stóp Matki Bożej i wiara w Jej wstawiennictwo przed Panem Bogiem pozwala im przeżywać trudne chwile i z nadzieją patrzeć w przyszłość, która dzisiaj jest bardzo niepewna. Każda pielgrzymka jest zawsze okazją do głębszej refleksji, do wejście w siebie i otwarcia na Słowo Boże. Jest czasem, kiedy człowiek może wszystkie sprawy – choć na chwilę – zostawić za sobą i skupić się tylko na modlitwie i relacji z nadprzyrodzoną rzeczywistością Boga Stwórcy.

Reklama

– O co modlą się wierni przybywający w tym roku przed tron Matki Bożej?

– Główną intencją jest pokój, który jest zagrożony we współczesnym świecie chociażby ze strony terroryzmu islamskiego. Szczególnie modlimy się o pokój na Ukrainie, którego dzisiaj brakuje, żeby wojna się skończyła. Kiedy rozmawiam z młodymi ludźmi, to mówią, że proszą Pana Boga o jedność między dwoma naszymi narodami, o jedność w Kościele, o jedność między obrządkami, w tych wszystkich obszarach, w których tej jedności dzisiaj brakuje – zwłaszcza na zachodniej Ukrainie. Każdy niesie też swoje indywidualne intencje, intencje swoich bliskich, w Maryi Matce upatrując orędownictwo przed Bogiem. Przybywamy do Kalwarii, aby u stóp Matki Bożej, która słucha, zaczerpnąć wiary, nadziei i sił do wypełniania codziennych obowiązków – każdy według swojego stanu i profesji.

– Jak pielgrzymi z Ukrainy byli przyjmowani w Polsce?

– W Polsce spotykamy się z wielką życzliwością ze strony parafii, które mijamy po drodze, oraz ze strony mieszkańców poszczególnych miejscowości. Korzystając z okazji – w imieniu własnym i pątników – serdecznie dziękuję. Słowa szczególnej wdzięczności kieruję pod adresem metropolity przemyskiego abp. Adama Szala, który przed wyjściem na ostatni etap na drodze do Kalwarii Pacławskiej przewodniczył Eucharystii w bazylice archikatedralnej, a wcześniej gościł nas. Za wszelkie dobro, ciepłe i bardzo serdeczne przyjęcie w Polsce z serca dziękujemy przemyskim kapłanom i wszystkim ludziom, których mijaliśmy po drodze.

– Jak ważne miejsce w sercu Ojca Biskupa zajmuje Kalwaria Pacławska?

– W sanktuarium w Kalwarii Pacławskiej Pan Bóg dał mi łaskę rozpoznania powołania do kapłaństwa, zakonu i odwagę do pójścia za Jego głosem. Na kalwaryjskie wzgórze przychodziłem już na początku lat 90. na Franciszkańskie Spotkania Młodych, a w sierpniu z pątnikami na odpust Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W 1995 r. zostałem przyjęty do zakonu Ojców Franciszkanów Konwentualnych, a w drugim etapie formacji w latach 1996-1997 odbyłem nowicjat w Kalwarii Pacławskiej. Odpowiadałem za techniczną obsługę i funkcjonowanie klasztoru, paliłem w kotłowni, stąd – można powiedzieć – znam ten obiekt od podszewki. Jest to dla mnie miejsce szczególnie bliskie, dlatego tuż po nominacji na biskupa pomocniczego w archidiecezji lwowskiej, co miało miejsce 13 maja tego roku, pierwszym miejscem, do którego się udałem po trzech dniach, była właśnie Kalwaria Pacławska. Przybyłem tu, aby podziękować Maryi za tę niezasłużoną łaskę i ofiarować Panu Bogu przez serce Matki Najświętszej moją nową posługę, do której zostałem powołany, aby móc – w nowej roli – jeszcze pełniej służyć Panu Bogu i ludziom. Kalwaria to miejsce, gdzie w ciszy Bóg mówi do człowieka przez swoją Niepokalaną Matkę. Trzeba tylko nadstawić ucha.

2017-08-30 12:21

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Czas siewu

Niedziela lubelska 24/2016, str. 6

[ TEMATY ]

wywiad

Grzegorz Kołodziej

Ekipa ewangelizacyjna z ks. Józefem Maciągiem i proboszczem ks. Waldemarem Sądeckim (z lewej)

Ekipa ewangelizacyjna z ks. Józefem Maciągiem i proboszczem ks. Waldemarem Sądeckim (z lewej)

Bożena Malec: – W uroczystość Trójcy Przenajświętszej w lubelskiej parafii pw. Najświętszego Serca Jezusowego zakończyły się rekolekcje ewangelizacyjne w ramach projektu „Źródło”. Poprowadził je Ksiądz wraz z ekipą świeckich. Czy ziarno padło na żyzną glebę i przyniesie owoc?

CZYTAJ DALEJ

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Pio Si/pl.fotolia.com

Od Wielkiego Czwartku Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii oraz kapłaństwa służebnego.

Wielki Czwartek jest szczególnym świętem kapłanów. Rankiem, jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego, ma miejsce szczególna Msza św. Co roku we wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami (nierzadko z całej diecezji) odprawia Mszę św. Krzyżma. Poświęca się wówczas krzyżmo oraz oleje chorych i katechumenów. Przez cały rok służą one przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych, oraz konsekracji kościołów i ołtarzy. Namaszczenie krzyżem świętym oznacza przyjęcie daru Ducha Świętego.. Krzyżmo (inaczej chryzma, od gr. chrio, czyli namaszczać, chrisis, czyli namaszczenie) to jasny olej z oliwek, który jest zmieszany z ciemnym balsamem.

CZYTAJ DALEJ

Historia według Kossaka

2024-03-28 10:54

[ TEMATY ]

Materiał sponsorowany

Armando Alvarado

Mało która postać historyczna odcisnęła tak mocno swój ślad w dziejach świata, i tak bardzo wpływa na wyobraźnię współczesnych ludzi, jak Napoleon. Pisano o nim książki, wiersze, kręcono filmy, ale bodaj żadne z tych dzieł nie jest tak wymowne jak obraz Wojciecha Kossaka poświęcone temu geniuszowi wojny.

Mowa, oczywiście, o powstałym w 1900 r. dziele „Bitwa pod piramidami”. Obraz mimo upływu lat nadal wywiera ogromne wrażenie na widzach, pobudzając nie tylko ich „estetyczne synapsy”, ale i zmuszając do głębszej refleksji nad dziejami okresu, który został przedstawiony na płótnie i tego, jak wpłynął Napoleon na ukształtowanie się świata. Malowidło Kossaka intryguje nie tylko widzów, ale i ekspertów, od dawna jest obiektem wnikliwych analiz wielu badaczy. Bank Pekao S.A. zaprasza do obejrzenia krótkiego filmu pt. „Okiem liryka”, który przybliża fascynującą historię tego monumentalnego płótna.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję