Reklama

Niedziela Rzeszowska

25-lecie diecezji rzeszowskiej (7)

Episkopat rzeszowski

Niedziela rzeszowska 18/2017, str. 5

[ TEMATY ]

biskup

biskupi

Archiwum „Niedzieli Rzeszowskiej”

Pasterze diecezji rzeszowskiej. Od lewej: biskup pomocniczy Edward Białogłowski, biskup ordynariusz Jan Wątroba, biskup senior Kazimierz Górny

Pasterze diecezji rzeszowskiej. Od lewej: biskup pomocniczy Edward Białogłowski, biskup ordynariusz Jan Wątroba, biskup senior Kazimierz Górny

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Nad całością życia religijnego w diecezji czuwają biskupi. Z Bożej woli są oni następcami apostołów oraz pasterzami wspólnoty wiernych, jej nauczycielami i szafarzami kultu. Na mocy konsekracji biskupiej otrzymują oni zadanie uświęcania, nauczania i rządzenia. Te funkcje wykonują w łączności z Ojcem Świętym i Kolegium Biskupów. Dzielą się oni na biskupów diecezjalnych i tytularnych.

Biskup diecezjalny jest najwyższym pasterzem wspólnoty katolickiej w diecezji. Na mocy prawa kanonicznego posiada on władzę zwyczajną, własną i bezpośrednią. Odpowiada za całokształt życia kościelnego, tak w wymiarze wspólnotowym, jak i organizacyjnym. Pierwszym biskupem diecezjalnym wspólnoty Kościoła rzeszowskiego został bp Kazimierz Górny (ur. 24 grudnia 1937, prezbiterat 29 czerwca 1960, sakra biskupia 6 stycznia 1985), wcześniej biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej. Na ten urząd został prekonizowany przez papieża Jana Pawła II 25 marca 1992 r., zaś uroczysty ingres do katedry odbył 11 kwietnia 1992 r. Jego zasługą było m.in. zorganizowanie podstawowych instytucji diecezjalnych, utworzenie wielu organizacji katolickich, otwarcie na środki społecznego przekazu, przeprowadzenie I Synodu Diecezji Rzeszowskiej (2001-2004) i procesu kanonizacyjnego bł. ks. Władysława Findysza, utworzenie czterdziestu nowych jednostek administracyjnych, parafii i rektoratów, reorganizacja sieci dekanalnej, uzyskanie tytułów bazyliki mniejszej dla trzech kościołów w diecezji i budowa nowej siedziby Instytutu Teologiczno-Pastoralnego. Podejmował również wiele działań na płaszczyźnie społecznej, m.in. zabiegał o utworzenie uniwersytetu w Rzeszowie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

14 czerwca 2013 r., w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego, papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa rzeszowskiego oraz zlecił mu obowiązki administratora apostolskiego diecezji do czasu kanonicznego objęcia urzędu przez następcę. Od 19 lipca 2013 r. jest biskupem seniorem diecezji rzeszowskiej. Mimo przejścia na emeryturę aktywnie uczestniczy w życiu diecezji i stale wspiera swego następcę w czynnościach pasterskich.

Reklama

Papież Franciszek przyjmując 14 czerwca 2013 r. rezygnację bp. Górnego, na jego następcę wyznaczył bp. Jana Wątrobę (ur. 4 grudnia 1953, prezbiterat 27 maja 1979, sakra biskupia 20 maja 2000), dotychczasowego biskupa pomocniczego archidiecezji częstochowskiej. Nowy biskup rzeszowski kanonicznie objął diecezję 19 lipca 2013 r., a dzień później, 20 lipca 2013 r. odbył uroczysty ingres do katedry rzeszowskiej. Od początku sprawuje niezwykle aktywną i wielokierunkową posługę biskupią. Wśród jego dokonań znalazły się m.in.: utworzenie kilku nowych parafii (pw. bł. ks. Jerzego Popiełuszki i pw. św. Jana Pawła II w Rzeszowie), powołanie do życia Rady ds. Ekonomicznych (2014), Szkoły Nowej Ewangelizacji (2015), ustanowienie nowych sanktuariów (m.in. Matki Bożej Szkaplerznej w Rzeszowie) oraz Diecezjalnego Centrum Światowych Dni Młodzieży.

W diecezji rzeszowskiej istnieje również urząd biskupa tytularnego (pomocniczego). Zadaniem pełniącego go duchownego jest wspieranie biskupa diecezjalnego w zarządzaniu diecezją. Od samego początku jest nim bp Edward Białogłowski (ur. 8 stycznia 1947, prezbiterat 17 czerwca 1972, sakra biskupia 6 stycznia 1988), wcześniej kapłan i biskup pomocniczy diecezji przemyskiej.

Z ogromną energią włączył się w prace organizacyjne różnych instytucji diecezjalnych, zajął się koordynacją działalności katechetycznej i formacją katechetów, przewodniczył diecezjalnej komisji liturgicznej, zespołowi cenzorów kościelnych oraz Komisji Głównej I Synodu Diecezji Rzeszowskiej, zasiadał w Kolegium Konsultorów i Radzie Kapłańskiej, pracował jako wykładowca rzeszowskiej filii UMCS (od 2001 r. Uniwersytetu Rzeszowskiego) i rzeszowskiego Wyższego Seminarium Duchownego. Włączył się nadto w działalność duszpasterską na terenie diecezji i poza jej granicami, m.in. od 1979 r. jest aktywnym organizatorem i uczestnikiem dorocznej Pieszej Pielgrzymki Rzeszowskiej; uczestniczył w Światowych Dniach Młodzieży i Międzynarodowych Kongresach Eucharystycznych, a także prowadził liczne programy w Katolickim Radiu Via.

Działalność trzech rzeszowskich hierarchów odcisnęła swoje piętno tak na płaszczyźnie instytucjonalnej, jak i personalnej. Zaowocowała ona utworzeniem podstawowych instytucji diecezjalnych, rozbudową sieci dekanalnej i parafialnej, ożywieniem pracy różnych organizacji i stowarzyszeń katolickich, a nade wszystko uaktywnieniem wiernych na polu religijnym i charytatywnym.

2017-04-26 14:49

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

„Ad limina Apostolorum” polskich biskupów na przełomie września i października 2021 roku

[ TEMATY ]

Watykan

biskupi

Episkopat News

Na przełomie września i października br. biskupi polscy udadzą się do Watykanu z wizytą „ad limina Apostolorum” (dosł.: do progów Apostołów). W związku z trudną do przewidzenia sytuacją sanitarną, nie jest jeszcze znana konkretna data wizyty. Zostanie ona ustalona i podana do wiadomości w terminie późniejszym.

Biskupi diecezjalni, pomocniczy, a także biskupi seniorzy, oprócz pielgrzymki do grobów św. Piotra i Pawła oraz spotkania z papieżem Franciszkiem, odwiedzą również kongregacje i rady Stolicy Apostolskiej. Jak podkreśla Posynodalna Adhortacja Apostolska „Pastores gregis”, podstawowym celem wizyty „ad limina Apostolorum” jest umocnienie jedności pomiędzy biskupami a Katedrą Św. Piotra.

CZYTAJ DALEJ

Św. Wojciech, Biskup, Męczennik - Patron Polski

Niedziela podlaska 16/2002

Obok Matki Bożej Królowej Polski i św. Stanisława, św. Wojciech jest patronem Polski oraz patronem archidiecezji gnieźnieńskiej, gdańskiej i warmińskiej; diecezji elbląskiej i koszalińsko-kołobrzeskiej. Jego wizerunek widnieje również w herbach miast. W Gnieźnie, co roku, w uroczystość św. Wojciecha zbiera się cały Episkopat Polski.

Urodził się ok. 956 r. w czeskich Libicach. Ojciec jego, Sławnik, był głową możnego rodu, panującego wówczas w Niemczech. Matka św. Wojciecha, Strzyżewska, pochodziła z nie mniej znakomitej rodziny. Wojciech był przedostatnim z siedmiu synów. Ks. Piotr Skarga w Żywotach Świętych tak opisuje małego Wojciecha: "Będąc niemowlęciem gdy zachorował, żałość niemałą rodzicom uczynił, którzy pragnąc zdrowia jego, P. Bogu go poślubili, woląc raczej żywym go między sługami kościelnymi widząc, niż na śmierć jego patrzeć. Gdy zanieśli na pół umarłego do ołtarza Przeczystej Matki Bożej, prosząc, aby ona na służbę Synowi Swemu nowego a maluczkiego sługę zaleciła, a zdrowie mu do tego zjednała, wnet dzieciątko ozdrowiało". Był to zwyczaj upraszania u Pana Boga zdrowia dla dziecka, z zobowiązaniem oddania go na służbę Bożą.

Św. Wojciech kształcił się w Magdeburgu pod opieką tamtejszego arcybiskupa Adalbertusa. Ku jego czci przyjął w czasie bierzmowania imię Adalbertus i pod nim znany jest w średniowiecznej literaturze łacińskiej oraz na Zachodzie. Z Magdeburga jako dwudziestopięcioletni subdiakon wrócił do Czech, przyjął pozostałe święcenia, 3 czerwca 983 r. otrzymał pastorał, a pod koniec tego miesiąca został konsekrowany na drugiego biskupa Pragi.

Wbrew przyjętemu zwyczajowi nie objął diecezji w paradzie, ale boso. Skromne dobra biskupie dzielił na utrzymanie budynków i sprzętu kościelnego, na ubogich i więźniów, których sam odwiedzał. Szczególnie dużo uwagi poświęcił sprawie wykupu niewolników - chrześcijan. Po kilku latach, rozdał wszystko, co posiadał i udał się do Rzymu. Za radą papieża Jana XV wstąpił do klasztoru benedyktynów. Tu zaznał spokoju wewnętrznego, oddając się żarliwej modlitwie.

Przychylając się do prośby papieża, wiosną 992 r. wrócił do Pragi i zajął się sprawami kościelnymi w Czechach. Ale stosunki wewnętrzne się zaostrzyły, a zatarg z księciem Bolesławem II zmusił go do powtórnego opuszczenia kraju. Znowu wrócił do Włoch, gdzie zaczął snuć plany działalności misyjnej. Jego celem misyjnym była Polska. Tu podsunięto mu myśl o pogańskich Prusach, nękających granice Bolesława Chrobrego.

W porozumieniu z Księciem popłynął łodzią do Gdańska, stamtąd zaś morzem w kierunku ujścia Pregoły. Towarzyszem tej podróży był prezbiter Benedykt Bogusz i brat Radzim Gaudent. Od początku spotkał się z wrogością, a kiedy mimo to próbował rozpocząć pracę misyjną, został zabity przez pogańskiego kapłana. Zabito go strzałami z łuku, odcięto mu głowę i wbito na żerdź. Cudem uratowali się jego dwaj towarzysze, którzy zdali w Gnieźnie relację o męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i pochował z należytymi honorami. Zginął w wieku 40 lat.

Św. Wojciech jest współpatronem Polski, której wedle legendy miał także dać jej pierwszy hymn Bogurodzica Dziewica. Po dziś dzień śpiewa się go uroczyście w katedrze gnieźnieńskiej. W 999 r. papież Sylwester II wpisał go w poczet świętych. Staraniem Bolesława Chrobrego, papież utworzył w Gnieźnie metropolię, której patronem został św. Wojciech. Około 1127 r. powstały słynne "drzwi gnieźnieńskie", na których zostało utrwalonych rzeźbą w spiżu 18 scen z życia św. Wojciecha. W 1928 r. na prośbę ówczesnego Prymasa Polski - Augusta Kardynała Hlonda, relikwie z Rzymu przeniesiono do skarbca katedry gnieźnieńskiej. W 1980 r. diecezja warmińska otrzymała, ufundowany przez ówczesnego biskupa warmińskiego Józefa Glempa, relikwiarz św. Wojciecha.

W diecezji drohiczyńskiej jest także kościół pod wezwaniem św. Wojciecha w Skibniewie (dekanat sterdyński), gdzie proboszczem jest obecnie ks. Franciszek Szulak. 4 kwietnia 1997 r. do tej parafii sprowadzono z Gniezna relikwie św. Wojciecha. 20 kwietnia tegoż roku odbyły się w parafii diecezjalne obchody tysiąclecia śmierci św. Wojciecha.

CZYTAJ DALEJ

Być oparciem dla innych

2024-04-23 12:35

Magdalena Lewandowska

Wspólna modlitwa w kościele św. Maurycego

Wspólna modlitwa w kościele św. Maurycego

W parafii św. Maurycego odbyło się ostatnie rejonowe spotkanie zespołów presynodalnych dla rejonu Wrocław-Śródmieście i Wrocław-Południe.

Konferencję na temat Listu do Kościoła w Filadelfii wygłosił Tomasz Żmuda z Oławy. Nie zabrakło też wspólnej modlitwy i spotkania przy stole na dzielenie się swoimi doświadczeniami i przemyśleniami.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję