Reklama

Niedziela w Warszawie

Pierwsze takie radio

Radio Warszawa jest pierwszym katolickim radiem w Polsce założonym po 1989 r. Pierwsze audycje nadawane były ze studia na poddaszu parafii pw. Bożej Matki Dobrej Rady w warszawskim Miedzeszynie

Niedziela warszawska 8/2017, str. 1, 4

[ TEMATY ]

radio

Ks. Grzegorz Walkiewicz

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Założycielem i pierwszym redaktorem był proboszcz ks. prał. Tadeusz Łakomiec. Dziś ks. Łakomiec mieszka w Domu Księży Emerytów w podwarszawskim Otwocku,wśród sosen i wspomnień, mnóstwa książek oraz pamiątkowych obrazów z czasów aktywnej posługi kapłańskiej. A także: z archiwum taśm radiowych, starymi mikrofonami i analogową aparaturą do zapisywania dźwięku. Choć jest już na emeryturze, jeszcze dziś swoją posługą wspomaga miejscową parafię. Mówi piękną polszczyzną i z nienaganną dykcją.

Słowo Boże, słowa ludzi

Wcześniej rozpoczął budowę kościoła pw. Matki Bożej Matki Dobrej Rady. Z tego miejsca w eter wysyłane były pierwsze audycje katolickiej rozgłośni. – Miałem maleńki nadajniczek skonstruowany przez znakomitego inżyniera Sawickiego – wspomina ks. Łakomiec. – Trzy lata później, w 1993 r., dostałem w prezencie od wojska wysoką na pięćdziesiąt metrów antenę. Najpierw sam nadawałem. Transmitowałem poranną Mszę św. Późnym popołudniem szedłem do swojego pokoiku na stryszku plebanii i czytałem na antenie książki. Świeckie, ale przede wszystkim religijne. Uważałem, że trzeba kultywować słowo Boże i piękno języka. Edukować ludzi. Prowadzić jak najszerszą ewangelizację. Naczytałem się tych książek zarówno autorów świeckich, jak i księży. Głównie o religii, również żywoty świętych. Z czasem doszedł koncert życzeń, który cieszył się ogromną popularnością.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Audycje przeplatane były często muzyką chrześcijańską. Ksiądz podał też na antenie numer swojego telefonu. Radiosłuchacze dzwonili i często dziękowali za Słowo Boże w swoim domu. Mówili też wiele o swoim życiu, które nierzadko trwale było pozbawione Boga. Dopiero dzięki radiu odważyli się po raz pierwszy „pójść” na transmitowaną Mszę św. – Pamiętam do dzisiaj wypowiedź wysokiej rangi wojskowego, który dziękował mi, że „Słowo Boże zawitało do jego domu” – opowiada ks. Tadeusz Łakomiec. – Mówił: „Poszedłem do wojska, kazali wyrzec się Boga, to się wyrzekłem. Teraz chciałbym to naprawić”. Takich wstrząsających telefonów było sporo. W podobnym tonie utrzymane były listy. Z każdym dniem przybywało mi pracy, bo program powiększał swoją czasową rozpiętość. Bardzo pomagał mi mój wikary ks. Sławomir Safader. Wówczas przecież budowałem jeszcze kościół. Opatrzność Boża jednak sprawiła, że szybko zaczęli ze mną współpracować studenci i nasi parafianie, m.in. obecny minister w Urzędzie Kombatantów Jan Józef Kasprzyk. Także Marek Nowicki, Jerzy Figarski. Jak również panie: Barbara Krzyżagórska, Danuta Oleksowicz, Alina Pawlaczyk. Zgłaszali się też aktorzy, wśród nich Franciszek Pieczka. Wszyscy oni pracowali jako wolontariusze.

Reklama

W 1991 r. radio otrzymało koncesję. Pięć lat później ordynariusz diecezji bp Kazimierz Romaniuk stwierdził, iż ks. Łakomiec musi jednak podjąć decyzję: albo zająć się radiem, albo kontynuować budowę kościoła. Ksiądz kanonik wybrał dokończenie kościoła.

Drugie w Warszawie

Radio z Miedzeszyna przeniesiono do budynku mieszczącego się na posesji katedry warszawsko-praskiej przy ul. Floriańskiej. Nazwano je Radiem Praga. Później jednak powrócono do pierwotnej nazwy – Radio Warszawa. Zaczęła się stopniowa profesjonalizacja. Dziś stacja ma znakomite, specjalistyczne wyposażenie i profesjonalne studio. Zatrudnia blisko trzydziestu dziennikarzy. Również wielu współpracowników. Nadaje przez całą dobę – od szóstej rano do jedenastej wieczorem na żywo. Jak mówi jego sekretarz redaktor Katarzyna Goszcz, Radio Warszawa ma w swojej ramówce ponad sześćdziesiąt audycji emitowanych w ciągu miesiąca. Oprócz programów religijnych – w tym znakomitego ogólnopolskiego przeglądu piosenki religijnej, czy rozmowy z ks. Piotrem Pawlukiewiczem – ogromną popularnością cieszą się programy świeckie: „Przewodnik historyczny”, „Tu była Warszawa”, codzienny „Poranek WNET”, czyli audycja poranna internetowego Radia WNET, „Program Wschodni” Radia WNET, czy sobotni „Salon Dziennikarski”. Dużą popularnością cieszy się także prowadzona od niedawna audycja interwencyjna.

Reklama

Bardzo rzetelny jest serwis informacyjny radia. Jak mówi jego szef, redaktor Jarosław Wydra: – Naszą polityką informacyjną jest przede wszystkim przekazanie tego, co się dzieje w Kościele. Nie tylko w naszej diecezji, również w Polsce i na świecie. Kładziemy nacisk na obronę życia, na rodzinę. Ale też mówimy do słuchacza w Warszawie i okolicach o sprawach przyziemnych. O tym na przykład, że gdzie jest jakaś awaria ciepłownicza czy metra. Jednocześnie nie chcemy, by nasze wiadomości były „wybrakowane” czyli żeby czegoś w nich brakowało. Choć nie gonimy za sensacją, to podajemy wszystkie najważniejsze wydarzenia z kraju i świata. Chcemy dać słuchaczowi kompleksową informację, żeby już nie musiał jej szukać gdzie indziej.

Tę rzetelność i aktywność rozgłośni oceniają i nagradzają radiosłuchacze. Radio Warszawa pod względem słuchalności w stolicy jest drugie, po Programie Pierwszym Polskiego Radia, co w ogromie konkurencji jest nie lada wyróżnieniem. Radio ponadto słuchane jest w Internecie – na wszystkich kontynentach.

Przekazują dobro

Od siedmiu lat dyrektorem radia jest ks. Grzegorz Walkiewicz. Wszechstronnie wykształcony. Oprócz studiów kapłańskich ukończył również muzykologię i podyplomowe studia z zakresu zarządzania. Powiada, że misją, jaką stawia sobie dziś radio jest Słowem powiększać dobro.

– Przede wszystkim chcielibyśmy, aby nasze radio było otwarte. Czyli było medium społecznościowym, które integruje ludzi, i z którym słuchacz utożsamia się – mówi ks. Grzegorz Walkiewicz. – Kiedy więc zapraszamy go na spotkanie, to bardzo chętnie przychodzi. Nie tylko słuchając, ale też przychodzi dosłownie do radia podczas organizowanych spotkań ze słuchaczami. Odwiedzają nas całe rodziny. Zarówno rodzice, jak i dzieci. Uczestniczą w różnych inicjatywach. Wspierają nas też finansowo. Tak więc oprócz tego, że radio jest katolickie, to jest również familijne. Staramy się zaspokajać podstawowe potrzeby duchowe ludzi. Mam tu na myśli przede wszystkim formację chrześcijańską. Od niedawna też uruchomiliśmy akcję „Fala dobroci”, czyli pomoc dla rodzin na Białorusi. Ale nie tylko. Pod tym hasłem będziemy pomagać także innym. Pod tym hasłem odbył się nasz tegoroczny bal dobroczynny. Tym razem wspieraliśmy misje kapucyńskie i budowę nowego ośrodka dla bezdomnych przy ul. Miodowej.

Wcześniej radio i jego słuchacze wspierali domy opieki społecznej, hospicja czy seminarium duchowne na Ukrainie. – Dobro, które się otrzymuje, trzeba przekazywać dalej. Bo to dobro zawsze się powiększa. I jest to, uważam, dobre zadanie dla medium katolickiego: powiększać dobro – mówi ks. Walkiewicz.

2017-02-15 15:05

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Msze w eterze

Niedziela warszawska 38/2020, str. V

[ TEMATY ]

radio

Msza św.

Internet

– Polska, od Bałtyku do Tatr, od wschodnich granic po Odrę i Nysę, przeżywa znamienną godzinę –powiedział bp Jerzy Modzelewski podczas pierwszej transmisji Mszy św.

– Polska, od Bałtyku do Tatr, od wschodnich granic po Odrę i Nysę, przeżywa znamienną godzinę –powiedział bp Jerzy Modzelewski podczas pierwszej transmisji Mszy św.

Atak koronawirusa pokazał, jak potrzebna jest nadawana z warszawskiego kościoła Świętego Krzyża Msza św. radiowa. Jej historia zaczęła się cztery dekady temu.

Początek pandemii: niepewność, strach, epidemiczne obostrzenia, a na niedzielnych Eucharystiach w warszawskich kościołach po kilka osób. Takie wymogi, trzeba zatrzymać wirusa. Dla niektórych Msze św. płynące w eterze z prowadzonego przez Księży Misjonarzy kościoła przy Krakowskim Przedmieściu 3 to jedyna możliwość kontaktu z żywym Słowem Bożym. I tak jest co tydzień, od 40 lat.

CZYTAJ DALEJ

Kryzys powołań czy kryzys powołanych?

Tę wspólną troskę o powołania powinno się zacząć nie tylko od tygodniowego szturmowania nieba, ale od systematycznej modlitwy.

Często wspominam pewną rozmowę o powołaniu. W czasach gdy byłem rektorem seminarium, poprosił o nią młody student. Opowiedział mi trochę o sobie, o dobrze zdanej maturze i przypadkowo wybranym kierunku studiów. Zwierzył się jednak z największego pragnienia swojego serca: że głęboko wierzy w Boga, lubi się modlić, że jego największe pasje dotyczą wiary, a do tego wszystkiego nie umie uciec od przekonania, iż powinien zostać księdzem. „Dlaczego więc nie przyjdziesz do seminarium, żeby choć spróbować wejść na drogę powołania?” – zapytałem go trochę zdziwiony. „Bo się boję. Gdyby ksiądz rektor wiedział, jak się mówi u mnie w domu o księżach, jak wielu moich rówieśników śmieje się z kapłaństwa i opowiada mnóstwo złych rzeczy o Kościele, seminariach, zakonach!” – odpowiedział szczerze. Od tamtej rozmowy zastanawiam się czasem, co dzieje się dziś w duszy młodych ludzi odkrywających w sobie powołanie do kapłaństwa czy życia konsekrowanego; z czym muszą się zmierzyć młodzi chłopcy i młode dziewczyny, których Pan Bóg powołuje, zwłaszcza tam, gdzie ziemia dla rozwoju ich powołania jest szczególnie nieprzyjazna. Kiedy w Niedzielę Dobrego Pasterza rozpoczniemy intensywny czas modlitwy o powołania, warto zacząć nie tylko od analiz dotyczących spadku powołań w Polsce, od mniej lub bardziej prawdziwych diagnoz tłumaczących bolesne zjawisko malejącej liczby kapłanów i osób życia konsekrowanego, ale od pytania o moją własną odpowiedzialność za tworzenie przyjaznego środowiska dla wzrostu powołań. Zapomnieliśmy chyba, że ta troska jest wpisana w naturę Kościoła i nie pojawia się tylko wtedy, gdy tych powołań zaczyna brakować. Kościół ma naturę powołaniową, bo jest wspólnotą ludzi powołanych przez Boga, a jednocześnie jego najważniejszym zadaniem jest, w imieniu Chrystusa, powoływać ludzi do pójścia za Bogiem. Ewangelizacja i troska o powołania są dla siebie czymś nieodłącznym, a odpowiedzialność za powołania dotyczy każdego człowieka wierzącego. Myśląc więc o powołaniach, zacznijmy od siebie, od osobistej odpowiedzi na to, jak ja sam buduję klimat dla rozwoju swojego i cudzego powołania. Indywidualna i wspólna troska o powołania nie może wynikać z negatywnych nastawień. Mamy się troszczyć o powołania nie tylko dlatego, że bez nich nie uda nam się dobrze zorganizować Kościoła, ale przede wszystkim z tego powodu, iż każdy człowiek jest powołany przez Boga i potrzebuje naszej pomocy, aby to powołanie rozeznać, mieć odwagę na nie odpowiedzieć i wiernie je zrealizować w życiu.

CZYTAJ DALEJ

Przemyśl: pogrzeb Damiana Sobola, wolontariusza zabitego w Strefie Gazy

2024-04-20 13:26

[ TEMATY ]

pogrzeb

Przemyśl

Damian Sobol

pixabay

W Przemyślu odbyły się w sobotę, 20 kwietnia, uroczystości pogrzebowe śp. Damiana Sobola, wolontariusza zabitego w Strefie Gazy. Pośmiertnie został on odznaczony przez prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Żałobnej Mszy św. przewodniczył bp Krzysztof Chudzio. - Przybyliśmy tutaj tak licznie, aby zamanifestować naszą wdzięczność, podziw i solidarność w przywiązaniu do tych wartości, którymi żył i dla których nie zawahał się nawet oddać życia nieustraszony wolontariusz Damian - powiedział.

Ceremonia pogrzebowa rozpoczęła się w Sanktuarium św. Józefa. Przed rozpoczęciem liturgii doradca prezydenta RP Dariusz Dudek przekazał na ręce matki zmarłego Damiana Sobola Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, którym pośmiertnie został on odznaczony przez Andrzeja Dudę „za wybitne zasługi w działalności na rzecz osób potrzebujących pomocy i wsparcia”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję