Reklama

Niedziela Częstochowska

Jak Mojżesz z rękami wzniesionymi do góry (por. Wj 12, 8-16)

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Nie ustajemy w modlitwach za rządzących naszym państwem oraz za Prezydenta RP, z którym wiążemy bardzo wiele nadziei. Trzeba pamiętać, że Ojczyzna musi stanowić priorytet w zarządzaniu i polityce, a dobro obywateli winno być celem szczególnym wszelkich działań państwa. Oczywiście, nasze dzieje powinny znaleźć swoje uszanowanie w jego działaniu. Zależy nam również na Polsce, której Królową jest Maryja, Matka Jezusa. Ona nas nigdy nie zawiodła, w niej zawsze naród nasz znajdował oparcie. Dlatego rządzącym bardzo potrzeba modlitwy o nieustanne dary Ducha Świętego i pomoc w codziennym rozeznawaniu prawdziwych potrzeb polskiej rodziny, młodego pokolenia, ludzi starszych. Potrzeba im odwagi i determinacji w trosce o zachowanie w społeczeństwie szacunku dla wartości najwyższych i praw naturalnych.

W ostatnich latach byliśmy świadkami podejmowania przez rządzących decyzji obcych naszej chrześcijańskiej kulturze i moralności, które uwłaczały naszemu dobremu imieniu, były sprzeczne z nauczaniem Kościoła i zwykłą logiką. Odetchnęliśmy, kiedy Opatrzność postawiła nam na czele państwa nowego prezydenta, wielkiego humanistę i przykładnego chrześcijanina, a potem nowy, prawicowy rząd. Ludzie, którzy dzisiaj podejmują decyzje, są zatem rzecznikami tego, co dobre i właściwe, niemniej jednak wiele jest do zrobienia, odkręcenia, ustawienia po nowemu, i to często jest i będzie dla wielu bolesne, i będzie budzić sprzeciw.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Żywimy zatem nadzieję i gorąco się modlimy, żeby rządzącym się udało, żeby nie zabrakło im woli i sił, zwłaszcza że ich działania napotykają też opór międzynarodowego lobby antychrześcijańskiego, ustawiającego dziś pionki na szachownicy świata. Nadzieję naszą podtrzymują jednak informacje, że i w innych państwach budzą się opcje prawicowe, że społeczeństwa mają już dość lewacko-liberalnych ideologii, które prowadzą donikąd, a przysparzają tylko olbrzymich zysków poszczególnym jednostkom, które chcą rządzić ludzkością. Pamiętajmy, że to w ich rękach w ogromnej mierze znajdują się dziś także media, za pomocą których ustawiają nasze myślenie i szerokość horyzontów.

Reklama

Nasze serca i umysły muszą być klarowne i czytelne, a sumienia dobrze uformowane. Brońmy się przed kłamstwem i obłudą, korzystajmy z nauczania św. Jana Pawła II i sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Tysiąclecia, bierzmy przykład z bezkompromisowej postawy wobec zła bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Mamy kogo naśladować i mamy się do kogo modlić.

Niech więc zajaśnieje nasz kraj blaskiem prawdy i Ewangelii, i niech zaświeci tym blaskiem Europie – ku jej nawróceniu i zdrowemu rozwojowi.

2016-05-05 11:23

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wychowanie do miłosierdzia

Dzisiejszą niedzielą rozpoczynamy w Kościele 6. Tydzień Wychowania. Jego tematyka „Miłosierni jak Ojciec” nawiązuje bezpośrednio do Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia. Wychowywać w duchu miłosierdzia, kształtować postawę człowieka miłosiernego, pogłębiać znaczenie bycia miłosiernym w rozumieniu chrześcijańskim to nie lada zadanie, które stoi przed rodzicami, wychowawcami w szkole, kapłanami i katechetami. Okazywanie miłosierdzia wiąże się z ofiarowaniem siebie, czynieniem z siebie bezinteresownego daru dla drugiej osoby. Wydaje się, że ewangelijne przesłanie o miłosierdziu jest mało atrakcyjne, niemodne, wręcz niemożliwe do zrealizowania. Z drugiej strony jest to jedyna droga prowadząca do zrozumienia drugiego, do budowania cywilizacji przebaczenia, miłości i tak upragnionego dziś pokoju.

CZYTAJ DALEJ

Święty oracz

Niedziela przemyska 20/2012

W miesiącu maju częściej niż w innych miesiącach zwracamy uwagę „na łąki umajone” i całe piękno przyrody. Gromadzimy się także przy przydrożnych kapliczkach, aby czcić Maryję i śpiewać majówki. W tym pięknym miesiącu wspominamy również bardzo ważną postać w historii Kościoła, jaką niewątpliwie jest św. Izydor zwany Oraczem, patron rolników.
Ten Hiszpan z dwunastego stulecia (zmarł 15 maja w 1130 r.) dał przykład świętości życia już od najmłodszych lat. Wychowywany został w pobożnej atmosferze swojego rodzinnego domu, w którym panowało ubóstwo. Jako spadek po swoich rodzicach otrzymać miał jedynie pług. Zapamiętał również słowa, które powtarzano w domu: „Módl się i pracuj, a dopomoże ci Bóg”. Przekazy o życiu Świętego wspominają, iż dom rodzinny świętego Oracza padł ofiarą najazdu Maurów i Izydor zmuszony był przenieść się na wieś. Tu, aby zarobić na chleb, pracował u sąsiada. Ktoś „życzliwy” doniósł, że nie wypełnia on należycie swoich obowiązków, oddając się za to „nadmiernym” modlitwom i „próżnej” medytacji. Jakież było zdumienie chlebodawcy Izydora, gdy ujrzał go pogrążonego w modlitwie, podczas gdy pracę wykonywały za niego tajemnicze postaci - mówiono, iż były to anioły. Po zakończonej modlitwie Izydor pracowicie orał i w tajemniczy sposób zawsze wykonywał zaplanowane na dzień prace polowe. Pobożna postawa świętego rolnika i jego gorliwa praca powodowały zawiść u innych pracowników. Jednak z czasem, będąc świadkami jego świętego życia, zmienili nastawienie i obdarzyli go szacunkiem. Ta postawa świętości wzbudziła również u Juana Vargasa (gospodarza, u którego Izydor pracował) podziw. Przyszły święty ożenił się ze świątobliwą Marią Torribą, która po śmierci (ok. 1175 r.) cieszyła się wielkim kultem u Hiszpanów. Po śmierci męża Maria oddawała się praktykom ascetycznym jako pustelnica; miała wielkie nabożeństwo do Najświętszej Marii Panny. W 1615 r. jej doczesne szczątki przeniesiono do Torrelaguna. Św. Izydor po swojej śmierci ukazać się miał hiszpańskiemu władcy Alfonsowi Kastylijskiemu, który dzięki jego pomocy zwyciężył Maurów w 1212 r. pod Las Navas de Tolosa. Kiedy król, wracając z wojennej wyprawy, zapragnął oddać cześć relikwiom Świętego, otworzono przed nim sarkofag Izydora, a król zdumiony oznajmił, że właśnie tego ubogiego rolnika widział, jak wskazuje jego wojskom drogę...
Izydor znany był z wielu różnych cudów, których dokonywać miał mocą swojej modlitwy. Po śmierci Izydora, po upływie czterdziestu lat, kiedy otwarto jego grób, okazało się, że jego zwłoki są w stanie nienaruszonym. Przeniesiono je wówczas do madryckiego kościoła. W siedemnastym stuleciu jezuici wybudowali w Madrycie barokową bazylikę pod jego wezwaniem, mieszczącą jego relikwie. Wśród licznych legend pojawiają się przekazy mówiące o uratowaniu barana porwanego przez wilka, oraz o powstrzymaniu suszy. Izydor miał niezwykły dar godzenia zwaśnionych sąsiadów; z ubogimi dzielił się nawet najskromniejszym posiłkiem. Dzięki modlitwom Izydora i jego żony uratował się ich syn, który nieszczęśliwie wpadł do studni, a którego nadzwyczajny strumień wody wyrzucił ponownie na powierzchnię. Piękna i nostalgiczna legenda, mówiąca o tragedii Vargasa, któremu umarła córeczka, wspomina, iż dzięki modlitwie wzruszonego tragedią Izydora, dziewczyna odzyskała życie, a świadkami tego niezwykłego wydarzenia było wielu ludzi. Za sprawą św. Izydora zdrowie odzyskać miał król hiszpański Filip III, który w dowód wdzięczności ufundował nowy relikwiarz na szczątki Świętego.
W Polsce kult św. Izydora rozprzestrzenił się na dobre w siedemnastym stuleciu. Szerzyli go głównie jezuici, mający przecież hiszpańskie korzenie. Izydor został obrany patronem rolników. W Polsce powstawały również liczne bractwa - konfraternie, którym patronował, np. w Kłobucku - obdarzone w siedemnastym stuleciu przez papieża Urbana VIII szeregiem odpustów. To właśnie dzięki jezuitom do Łańcuta dotarł kult Izydora, czego materialnym śladem jest dzisiaj piękny, zabytkowy witraż z dziewiętnastego stulecia z Wiednia, przedstawiający modlącego się podczas prac polowych Izydora. Do łańcuckiego kościoła farnego przychodzili więc przed wojną rolnicy z okolicznych miejscowości (które nie miały wówczas swoich kościołów parafialnych), modląc się do św. Izydora o pomyślność podczas prac polowych i o obfite plony. Ciekawą figurę św. Izydora wspierającego się na łopacie znajdziemy w Bazylice Kolegiackiej w Przeworsku w jednym z bocznych ołtarzy (narzędzia rolnicze to najczęstsze atrybuty św. Izydora, przedstawianego również podczas modlitwy do krucyfiksu i z orzącymi aniołami). W 1848 r. w Wielkopolsce o wolność z pruskim zaborcą walczyli chłopi, niosąc jego podobiznę na sztandarach. W 1622 r. papież Grzegorz XV wyniósł go na ołtarze jako świętego.

CZYTAJ DALEJ

Nasz diecezjanin na Międzynarodowej Konferencji Liturgicznej w Rzymie

2024-05-15 10:37

[ TEMATY ]

Zielona Góra

Z pasji do liturgii

Dawid Makowski

Archiwum Dawida Makowskiego

Dawid Makowski jest członkiem Diecezjalnej Komisji Liturgicznej. Pochodzi z Zielonej Góry

Dawid Makowski jest członkiem Diecezjalnej Komisji Liturgicznej. Pochodzi z Zielonej Góry

W dniach od 8 do 10 maja 2024 r. w murach Papieskiego Instytutu Liturgicznego w Rzymie odbywała się międzynarodowa konferencja liturgiczna pt. „Sobory, Synody i Liturgia”. W wydarzeniu uczestniczył nasz młody pasjonat liturgii zielonogórzanin Dawid Makowski.

Konferencja była okazją do usłyszenia wielu referatów obejmujących swoją tematyką zagadnienia: synodalności, soboru w Nicei, związku liturgii z synodami diecezjalnymi, inkulturacji liturgicznej, architektury sakralnej, eklezjologii i współczesnych aspektów pastoralnych liturgii. Sympozjum było organizowane ze względu na przypadającą za rok siedemsetną rocznicę zgromadzenia Soboru w Nicei – wyjaśnia Dawid Makowski. - Był to czas bardzo cenny nie tylko naukowo, ale duchowo. Można było doświadczyć powszechności (czyli katolickości) Kościoła, poprzez rozmowę i spotkania z ludźmi z całego świata. Szczególnie interesujące było tu wystąpienie benedyktyńskiego opata dr Oliviera-Marii Sarr OSB, który wygłosił referat na temat inkulturacji liturgicznej w krajach afrykańskich. Pozwolił on słuchaczom dostrzec, w jaki sposób tamtejsze narody rozumieją i praktykują wiarę – dodaje.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję