Reklama

Niedziela Wrocławska

Żyć radością Ewangelii

O Roku Życia Konsekrowanego w archidiecezji wrocławskiej z o. prof. Jackiem Kicińskim, wikariuszem biskupim ds. życia konsekrowanego, rozmawia Lilianna Sicińska

Niedziela wrocławska 24/2015, str. 6-7

[ TEMATY ]

rok życia konsekrowanego

Archiwum Sióstr Karmelitanek Bosych

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

LILIANNA SICIŃSKA: – Życie konsekrowane jest w sercu Kościoła, jest naśladowaniem życia Chrystusa i życiem Ewangelią – takie wnioski pozostawił nam m.in. Sobór Watykański II. Jan Paweł II w 1997 r. ustanowił dodatkowo Dzień Życia Konsekrowanego. Jak osoby konsekrowane budują rzeczywistość Kościoła? Jak się to przekłada na Kościół lokalny?

O. JACEK KICIŃSKI: – Jako osoby konsekrowane w pełni odczuwamy, że Kościół wrocławski jest naszym domem. Wielość poszczególnych charyzmatów zakonnych tworzy swoistego rodzaju mozaikę wykonywanych posług w Kościele i społeczeństwie. Począwszy od przedszkola, poprzez szkoły podstawowe, zawodowe, średnie szpitale, domy opieki, domy pomocy społecznej, hospicjum, zakrystię aż po duszpasterstwa specjalistyczne (duszpasterstwa akademickie, ruchy i stowarzyszenia) i duszpasterstwa parafialne. Wielość wykonywanych posług jest przeogromna, zaś poszczególne wspólnoty i osoby wnoszą w Kościół lokalny bogactwo swojego ducha i osobowości. Nie brak i tych, którzy podejmują pracę z młodzieżą uzależnioną, ludźmi zagubionymi czy pozostawionymi na tzw. marginesie społecznym. Wiele wspólnot podejmuje posługę charytatywną na rzecz najbardziej ubogich i opuszczonych. Należy podkreślić dobrą współpracę w wielu ośrodkach duszpasterskich pomiędzy duchowieństwem diecezjalnym a zakonnym oraz osobami świeckimi. Dokonuje się to w wymiarze indywidualnym, parafialnym, ale i instytucjonalnym, choćby i w ramach kształcenia młodych pokoleń na PWT we Wrocławiu. Osoby zakonne można spotkać w Kurii Metropolitalnej, Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym czy w Domu Księży Emerytów. Dla mnie osobiście szczególną rolę odgrywają zakony kontemplacyjne, które w swojej codziennej modlitwie zanoszą nas wszystkich przed tron Boga w niebie. To szczególne ich zadanie – bycie znakiem Bożej obecności i miłości – jest dla nas wielkim darem Opatrzności Bożej.
Ważne dla nas – konsekrowanych jest też nasze osobiste zaangażowanie w rok duszpasterski w naszej archidiecezji. Obecny, który przeżywamy pod hasłem „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”, stał się okazją do rozpoczęcia peregrynacji Pisma Świętego po wszystkich wspólnotach zakonnych żeńskich oraz indywidualnych formach życia konsekrowanego. Osoby konsekrowane uczestniczą także w dorocznym czuwaniu naszej archidiecezji na Jasnej Górze przed obrazem naszej Matki a także w spotkaniach ogólnodiecezjalnych.

– Osoby konsekrowane w naszej archidiecezji to nie tylko – jak się powszechnie uważa – mnisi i siostry zakonne. Jakie są inne formy życia konsekrowanego? Czy któreś z nich cieszą się dziś większym zainteresowaniem?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Tak, często życie zakonne sprowadzane jest do życia wspólnotowego czy też do zewnętrznej strony w postaci habitu. Okazuje się, że jest ono o wiele bogatsze – choć nie zawsze wprost zauważalne. Obecnie przeżywamy „wiosnę” dziewictwa konsekrowanego. Są to kobiety pragnące poświęcić swoje życie w czystości, stając się oblubienicami Chrystusa poprzez swoje życie codzienne, wykonywaną pracę przy jednoczesnym zaangażowaniu w życie duchowe. Obecnie na terenie naszej archidiecezji posługują cztery dziewice konsekrowane, które czynnie angażują się w życie naszego Kościoła. To, co może je wyróżniać w społeczeństwie, to wyraźnie świadectwo ich życia oparte na Ewangelii. Od ubiegłego roku na terenie Kościoła wrocławskiego jest także wdowa konsekrowana, która przystąpiła do obrzędu błogosławieństwa. Na obecnym etapie przygotowują się kolejne osoby do wstąpienia do stanu wdów i dziewic konsekrowanych.

– Rok Życia Konsekrowanego jest szczególnym wyróżnieniem, ale i zadaniem dla osób konsekrowanych. Jak nakreśliłby Ksiądz najważniejsze cele tego Roku? Czego możemy się spodziewać po tym czasie?

– Rok Życia Konsekrowanego zainicjowany został w Kościele powszechnym przez papieża Franciszka w pierwszą niedzielę Adwentu ubiegłego roku i potrwa do 2 lutego 2016 – święta Ofiarowania Pańskiego, które z ustanowienia św. Jana Pawła II obchodzone jest jako Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Motywem ogłoszenia Roku Życia Konsekrowanego stało się 50-lecie ogłoszenia przez Sobór Watykański II Dekretu „Perfectae caritatis” poświęconego odnowie i przystosowaniu życia konsekrowanego we współczesnym świecie. Cele tego roku są bardzo jasne, ponieważ określił je papież Franciszek w Liście apostolskim na Rok Życia Konsekrowanego. Pierwszym celem jest powrót do przeszłości w postawie wdzięczności. Jest to okazja, by na nowo spojrzeć na minione czasy i podziękować za dzieła Boże dokonane w naszym życiu. Spoglądając w przeszłość, sięgamy także do źródeł naszego powołania do naszej tożsamości. Wszystko to sprawia, że możemy dokonać pewnego rachunku sumienia i wyprowadzić wnioski na przyszłość. Drugim celem jest przeżywanie teraźniejszości z pasją. Słowo pasja należy rozumieć jako swoistego rodzaju entuzjazm ewangeliczny a nie doświadczenie krzyża. Tylko przeżywanie życia z radością i entuzjazmem może czynić osoby konsekrowane stróżami poranka. Trzeci cel to niesienie nadziei współczesnemu światu. W ten sposób Ojciec Święty zachęca nas, byśmy obudzili ten świat świadectwem miłości do Boga i człowieka. Nieść świadectwo nadziei to nieść – jak to określił papież Franciszek – uścisk miłości Boga. By móc to czynić, musimy sami doświadczać tej miłości zwłaszcza w sakramentach świętych, modlitwie i lekturze Słowa Bożego.

Reklama

– Obchody Roku Życia Konsekrowanego obfitują w naszej archidiecezji w wydarzenia, niektóre z nich przeżywane są wewnątrz w murach klasztorów, a inne – pokazują na zewnątrz codzienność osób konsekrowanych. Jakie są najważniejsze z tych wydarzeń?

– Ważnym elementem obchodów Roku Życia Konsekrowanego jest przede wszystkim dokonanie osobistej i wspólnej refleksji nad naszym życiem i powołaniem. Stąd też zasadniczym wymiarem obchodów Roku Życia Konsekrowanego jest pogłębienie naszej więzi z Bogiem i tymi, do których jesteśmy posłani. Wspólnoty zakonne organizują w tym czasie różne formy odnowy duchowej i spotkania formacyjne. W bardziej uroczysty sposób podkreśla się rocznice ślubów zakonnych a także staramy się przeżywać razem z innymi uroczystości związane z rocznicami założenia zgromadzenia czy święta patronalne. W tym czasie osoby zakonne w tygodniu modlitw o powołania były obecne w szkołach wraz klerykami Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu celem podzielenia się swoim charyzmatem i posługą. Niektóre ze wspólnot angażują się w Noce Kościołów, inne starają się organizować dni skupienia dla wiernych świeckich czy duchowieństwa diecezjalnego. Jest to kolejna okazja do podzielenia się bogactwem naszej codzienności. Jak wspomniałem, zgromadzenia żeńskie podjęły inicjatywę peregrynacji Pisma Świętego, zaś męskie peregrynacji obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. Czeka nas jeszcze piesza pielgrzymka do Częstochowy, gdzie mam nadzieję zobaczymy większą liczbę osób zakonnych. Moim pragnieniem jest, by w czasie pielgrzymki był „dzień zakonny”, podczas którego osoby konsekrowane mogłyby ponowić swoje śluby zakonne i podzielić się swoją duchowością. Chcemy także być obecni na Jasnej Górze podczas czuwania przy obrazie naszej Matki wraz z całą archidiecezją wrocławską.

– Po co nam dziś zakony? Czy wartości, którymi żyją osoby konsekrowane, mają rację bytu we współczesnym świecie? Jak porównać karierę zawodową ze służbą życiem konsekrowanym?

– Istnienie zakonów to przecież nic innego jak działanie Ducha Świętego. Skoro powstaje określone zgromadzenie zakonne czy indywidualna forma życia konsekrowanego, to znaczy, że jest to odpowiedź na dany znak czasu. Wydaje się, że dziś w świecie, gdzie dominuje życie chwilą, potrzeba osób, które będą ukazywały wartości nieprzemijające, które tymi wartościami żyją na co dzień i w tym wszystkim potrafią być szczęśliwe. Tylko osoba żyjąca radością Ewangelii może przemienić dzisiejszy świat – jakże często pogrążony w smutku. Potrzeba, by osoby konsekrowane wydobyły z dzisiejszego człowieka owoce Ducha Świętego, którymi są m.in. radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, miłość, wierność, łagodność, dobroć i opanowanie. Gdy chodzi o karierę w życiu zakonnym, to jej szczytem jest postawa służby na wzór samego Chrystusa – i to jest najpiękniejsze!

* * *

W archidiecezji wrocławskiej jest ponad 1200 osób zakonnych.
31 Zgromadzeń żeńskich obecnych w 71 domach zakonnych, w tym 28 Zgromadzeń czynnych i 3 Zakony klauzurowe oraz 4 dziewice konsekrowane i jedna wdowa. W całości to 832 siostry zakonne. Na terenie archidiecezji są także obecne Świeckie Instytuty Życia Konsekrowanego.
Zgromadzeń męskich jest ich 18 w 43 wspólnotach zakonnych w liczbie 348 osób. Dużym powodem do radości jest wielość zgromadzeń prowadzących różne dzieła apostolskie zgodne ze swoim charyzmatem.

2015-06-11 09:55

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Inauguracja Roku Życia Konsekrowanego w diecezji

Niedziela sandomierska 50/2014, str. 1

[ TEMATY ]

zakony

rok życia konsekrowanego

Adam Stachowicz

Siostry składają, w imieniu swych domów zakonnych, duchowe postanowienia na Rok Życia Konsekrowanego

Siostry składają, w imieniu swych domów zakonnych,
duchowe postanowienia na Rok Życia Konsekrowanego

W wigilię I Niedzieli Adwentu w bazylice sandomierskiej miało miejsce rozpoczęcie diecezjalnego Roku Życia Konsekrowanego. Na modlitwie zgromadziły się wspólnoty zakonne z terenu całej diecezji. Wspólnej modlitwie, podczas której sprawowano Mszę św. wraz z modlitwą Nieszporów, przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz, który zwracając się do osób konsekrowanych wskazał na osoby zakonne, jako znaki działania Ducha Świętego, który jak ogień ma oczyszczać i rozpalać ludzi wierzących. – Można wypełniać skrupulatnie wskazania Ewangelii i dać się jej porwać, poprowadzić z zamkniętymi oczami. Można okazjonalnie poświęcać Bogu swój czas i siły, albo oddać Mu całkowicie swoje życie. Różne są sposoby wypełniania chrześcijańskiego powołania, a przynależność do jakiegoś stanu w Kościele (duchownego, zakonnego, świeckiego), niekoniecznie musi odgrywać determinującą rolę. Zakony wierne charyzmatowi otrzymanemu od swoich założycieli i reformatorów, wnoszą jednak do życia Kościoła tę iskrę, ogień Ducha Świętego. Ogień, który oczyszcza i rozpala serca Ludu Bożego. Wszyscy potrzebujemy tego żaru, tego ożywczego płomienia – wskazywał bp Krzysztof Nitkiewicz. – Dlatego modlimy się o powołania zakonne oraz za wszystkich, którzy wybrali drogę życia konsekrowanego. I prosimy was, drodzy Ojcowie, Księża, Bracia i Siostry, bądźcie wierni waszemu charyzmatowi zakonnemu tak w wymiarze osobistym, jak i wspólnotowym. Pielęgnujcie go, gdyż on jest skarbem całego Kościoła świętego. To przyniesie odrodzenie dla waszych wspólnot i dla nas wszystkich – podkreślał Ksiądz Biskup.

CZYTAJ DALEJ

8 lat temu zmarł ks. Jan Kaczkowski

2024-03-27 22:11

[ TEMATY ]

Ks. Jan Kaczkowski

Piotr Drzewiecki

Ks. dr Jan Kaczkowski

 Ks. dr Jan Kaczkowski

28 marca 2016 r. w wieku 38 lat zmarł ks. Jan Kaczkowski, charyzmatyczny duszpasterz, twórca Hospicjum św. o. Pio w Pucku, autor i współautor popularnych książek. Chorował na glejaka - nowotwór ośrodka układu nerwowego. Sam będąc chory, pokazywał, jak przeżywać chorobę i cierpienie - uczył pogody, humory i dystansu.

Ks. Jan Kaczkowski urodził się 19 lipca 1977 r. w Gdyni. Był bioetykiem, organizatorem i dyrektorem Puckiego Hospicjum pw. św. Ojca Pio. W ciągu dwóch lat wykryto u niego dwa nowotwory – najpierw nerki, którego udało się zaleczyć, a później glejaka mózgu czwartego stopnia. Po operacjach poddawany kolejnym chemioterapiom, nadal pracował na rzecz hospicjum i służy jego pacjentom. W BoskiejTV prowadził swój vlog „Smak Życia”.

Podziel się cytatem

CZYTAJ DALEJ

Lublin. Światu potrzeba ludzi takich jak św. Józef

2024-03-28 11:02

Katarzyna Artymiak

W sanktuarium św. Józefa u ojców Karmelitów w Lublinie tradycyjnie odbył się odpust z racji uroczystości św. Józefa. Poprzedziła go nowenna, którą w tym roku poprowadził o. Paweł Baraniecki z lubelskiej wspólnoty. W dniu uroczystości miał miejsce akt poświęcenia się św. Józefowi, który złożyło w ciągu dnia co najmniej 600 osób oraz poświęcenie lilii, symbolu św. Józefa. Mszy św. odpustowej przewodniczył i okolicznościową homilię wygłosił ks. Emil Mazur, duszpasterz młodzieży i dyrektor Spotkań Młodzieży Archidiecezji Lubelskiej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję