Reklama

Niedziela Sosnowiecka

Kubuś - cud ocalenia

Jest święto Matki Bożej Fatimskiej, 13 października 2011 r., kolejna rocznica „cudu słońca”. Do klasztoru Dominikanów w Gidlach przyjeżdżają Asia i Mariusz z parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Będzinie, by prosić o łaskę uzdrowienia dla swojego synka Kubusia. Wierzą, że Maryja może wyprosić u Syna to, co po ludzku wydaje się niemożliwe. Wierzą, że Najcudowniejsza z Matek, Uzdrowienie Chorych, wbrew temu co mówią lekarze i cała medycyna, nie zawiedzie. To co dzieje się następnego dnia nie można określić inaczej, jak tylko cud...

Niedziela sosnowiecka 52/2012, str. 6-7

[ TEMATY ]

dziecko

Agnieszka Lorek

Uśmiechnięty Kubuś

Uśmiechnięty Kubuś

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Kubuś przyszedł na świat 2 marca 2011 r. Z jego narodzin cieszyli się wszyscy - mama, tata, babcia, dziadziuś, siostrzyczka Ola, cała rodzina, przyjaciele i znajomi. Tak jak zawsze, gdy na świat przychodzi nowy człowiek. - Do 7. miesiąca życia dziecka jakby nie było - grzeczny, zdrowy, uśmiechnięty, rósł jak na drożdżach - opowiadają rodzice Kuby, oboje nauczyciele będzińskich szkół.

Lekarski wyrok

W piątek, 7 października 2011 r., także w maryjne święto Matki Bożej Różańcowej, wystąpiła wysoka temperatura. Podane natychmiast leki przeciwgorączkowe nie działały. Chłopczyk zaczął słabnąć, stracił też apetyt. Następnego dnia rodzice pojechali do szpitala w Czeladzi. Lekarz stwierdził zapalenie gardła, wypisał antybiotyk. Poprawa powinna przyjść szybko. Minęły 2 dni, a sytuacja nie zmieniła się nic na lepsze. W poniedziałek kolejna wizyta, u innego lekarza. Ten stwierdził zapalenie płuc. Skierowanie do szpitala. Tam wszystkie badania łącznie z tomografią. Kubuś zaczął tracić świadomość, leżał w łóżeczku bez kontaktu, bez reakcji... - We wtorek rano przewieziono nas do Centrum Pediatrii i Onkologii w Chorzowie na oddział neurologii. Kubusiowi zrobiono tam punkcję, której wynik był dramatyczny. Wykryto wirusowe zapalenie mózgu, później dołączyła ostra niewydolność oddechowo-krążeniowa, zaburzenia rytmu serca oraz niedokrwistość. Pani ordynator wezwała nas do siebie zaznaczając na wstępie, że nie ma dobrych wieści i trzeba być przygotowanym na najgorsze. „Jeśli nawet uda mu się zwyciężyć chorobę, to będzie dzieckiem potrzebującym stałej opieki, upośledzonym umysłowo. Z takich chorób się raczej nie wychodzi” - powiedziała. Jej słowa dźwięczały mi w uszach jak rozszalały dzwon. Co robić? Dlaczego? Gdzie szukać pomocy? Jak żyć bez niego? Bezsilność, bezradność wobec lekarskiego wyroku mieszała się z nadzieją, że przecież to nie koniec - wyznaje drżącym głosem mama Kubusia.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

W rękach Matki

Stan dziecka pogarszał się. - Mogliśmy odwiedzać go na OIOM-ie 3 razy w ciągu doby. Leżał nienaturalnie wygięty, opuchnięty, nagi, w samym tylko pampersie, podłączony do kroplówek, respiratorów, z założoną sondą, wenflonami, a przy jego łóżeczku mnóstwo monitorów, które coś wskazywały. Był reanimowany. Do tego wszystkiego dołączył refluks przełykowo-żołądkowy i biegunka. Dostawał ok. 30 leków jednocześnie, więc i żołądek zaczął wysiadać - tłumaczy Mariusz, tata Kubusia.

Minęło 5 dni od pierwszych oznak choroby. To wystarczyło, aby wiadomość o dramatycznej walce dziecka i jego rodziców rozniosła się wśród krewnych, znajomych, przyjaciół. Wszyscy, w Polsce i poza jej granicami złączyli się w modlitwie o ratunek, o pomoc do nieba. - Tam, w niebie chyba była prawdziwa rewolucja - ze łzami w oczach wyznaje p. Krysia, babcia chłopczyka, pielęgniarka. Za dziecko modliła się cała bliższa i dalsza rodzina, dzieci i nauczyciele szkół, w których pracują Asia i Mariusz, lekarze i pielęgniarki - znajome babci Kubusia, klerycy w seminarium, siostry zakonne, księża na misjach, odprawiane były Msze św. w będzińskich parafiach, na Jasnej Górze, w Łodzi, w domach zakonnych, w krakowskim seminarium, a także u Matki Bożej w Gidlach. - Pozostało nam tylko się modlić. Lekarze nie chcieli za dużo mówić, rozkładali w geście bezradności ręce. Życie odchodziło z naszego synka, czułam to, dlatego krytycznego dnia poszłam do naszego proboszcza, ks. Pawła Rozpiątkowskiego po Mszy św. z zapytaniem, czy mogę jako matka dać mu ostatnie namaszczenie? - z trudem nawet po roku wypowiada te słowa p. Asia. - To jednak wraca… - tłumaczy. Patrząc jednak na pełnego energii Kubusia, który właśnie biega po pokoju zainteresowany wszelkimi elektronicznymi rzeczami, opanowuje łzy. - Wtedy ksiądz proboszcz powiedział słowa, które zadziałały jak lek, wróciła nadzieja, ostatnia nadzieja. „Ja głęboko wierzę w Matkę Bożą Gidelską. Życie Kubusia zostawcie w Jej rękach” - powiedział.

Reklama

Przemycone wino

13 października z samego rana Asia i Mariusz pojechali do Gidel. Wpisali się do Księgi Próśb, długo modlili przed cudowną figurą Maryi. Spotkali się z dominikanami, opowiadając o Kubusiu i o braku skutecznego medycznego ratunku. Wiedzieli, że specyfiką gidelskiego sanktuarium jest wino, prosili o nie, pytali jak je stosować, żeby było skuteczne. Po otrzymaniu instrukcji, że winem należy posmarować chore miejsca i odmówić przy tym modlitwę, jeden z ojców wyjaśnił także to, co najistotniejsze: „Skuteczne jest tylko to, czego Pan Bóg chce, a Matka Boża wyprosi”. Rodzice Kubusia dowiedzieli się również, że w 1. niedzielę maja figurkę Matki Bożej zanurza się w winie, które potem rozdaje się ludziom w małych ampułkach, a receptura dominikanów brzmi: kropla wina - wiadro wiary. - Dostaliśmy 6 ampułek wina. Wiedzieliśmy jednak, że potrzeba więcej wiary, zaufania, zawierzenia niż wina. Prosto z Gidel pojechaliśmy do Kubusia na OIOM. Drżało mi serce, gdy tam wchodziłam, czy zdążę, czy zastanę go jeszcze w łóżeczku. Stan był krytyczny. Myślałam tylko, jak przemycić wino, ponieważ na oddział wchodzi się pojedynczo, w odpowiednim ubraniu, trzeba umyć ręce, zdezynfekować specjalnym płynem itd. Przed wejściem posmarowałam sobie nadgarstki winem, a przy myciu rąk bardzo uważałam, żeby go nie zmyć. Doszłam do naszego synka i odmawiając modlitwę posmarowałam mu główkę, płuca, brzuszek. To był wieczór, 13 października. Tej nocy nikt nie spał, nie mogliśmy doczekać rana, by pojechać do Kubusia - opowiada mama chłopczyka.

Drugie narodziny

Następnego dnia z bijącymi sercami, ściśniętym gardłem, ale i głęboką nadzieją rodzice dziecka czekali pod gabinetem lekarza prowadzącego. - Wiecie państwo, nie wiem co się stało, dziecko zaczęło wracać do normy, reagować na głosy, w kilka godzin nastąpiła regresja zmian, potwierdzają to wyniki badań. Mogę powiedzieć tylko jedno, jeśli jesteście wierzący podziękujcie Bogu. Z punktu widzenia medycyny dziecko nie miało prawa z tego wyjść - usłyszeli. - Pochylając się nad nim dodawałam siły słowami: Kuba, Ty musisz wszystkim pokazać, jak się uśmiechasz. Wychodzimy razem, weź się w garść, wracamy do domu, do babci, dziadziusia, siostrzyczki. Wszyscy na Ciebie czekają - wspomina mama Kubusia. Zaraz potem pokazuje zdjęcie z telefonu komórkowego, które zrobiła małemu, kiedy opuszczał OIOM. Był uśmiechnięty! Potem trafił jeszcze na oddział neurologiczny, a następnie na niemowlęcy. 31 października był już w domu. - Jakiś czas byliśmy pod kontrolą lekarską, robiliśmy badania, ale wszystkie wychodziły w normie. Kubuś dostał leki wspomagające odporność, a w tej chwili nie wymaga podawania stałych leków - tłumaczy Mariusz. Jest bardzo ciekawy świata, inteligentny, mądry, a jego ulubionym zajęciem jest ubijanie z mamą kotletów oraz wszystko, co elektroniczne - kamera, aparat, telefon. Ubiegłoroczne święta Bożego Narodzenia były wyjątkowe. Przy wigilijnym stole spotkała się cała rodzina, która cieszyła się raz jeszcze z narodzin Kubusia, może jeszcze bardziej niż wtedy.

Reklama

Najpiękniejszy podarek

- Nie wiem jeszcze, co go w życiu czeka, ale myślę, że tam, w niebie mają względem niego jakieś poważne plany - uśmiecha się mama Kubusia. - Do końca naszych dni będziemy dziękować Bogu za cud uzdrowienia, a 13 października br., w rocznicę ocalenia przyszedł czas na szczególne podziękowanie podczas Mszy św. w parafialnym kościele za łaski Gidelskiej Pani. Był z nami też Kuba, który w momencie wypowiadania słów wdzięczności za łaskę powrotu do zdrowia, znalazł się przed samym ołtarzem - mówi tata chłopczyka. Wtedy też na placu kościelnym parafii NSPJ w Będzinie poświęcona została maryjna kapliczka, jako wotum wdzięczności wszystkich, którym Gidelska Pani wyprosiła u Boga życiowe sprawy. - To inicjatywa naszego proboszcza, ks. Pawła Rozpiątkowskiego, który i nam wskazał tę drogę, za co jesteśmy mu ogromnie wdzięczni - zaznaczają rodzice dziecka.

A w małym, dziecięcym pokoju Kubusia oprócz przytulanek, samochodów i innych zabawek jest miejsce szczególne, dla Gidelskiej Matki, która zdaje się pełnymi miłości oczyma patrzeć na dziecko, które ocaliła. Pewnie gdy trochę podrośnie i więcej będzie rozumiał sam pojedzie, by z wiarą i wdzięcznością pokłonić się Tej, od której otrzymał najpiękniejszy podarek - Życie...

2012-12-31 00:00

Ocena: +3 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dzieci to najlepsza inwestycja

Niedziela Ogólnopolska 38/2015, str. 40

[ TEMATY ]

dzieci

dziecko

Robert Kneschke/Fotolia.com

Wraz z postępującym spadkiem demograficznym powiększa się liczba osób żyjących w ubóstwie ekonomicznym.

W „Niedzieli” nr 32 (z 9 sierpnia 2015 r.) pisałem o głodnych dzieciach i – niestety! – zwiększającym się w ostatnich latach pod rządami PO-PSL obszarze ubóstwa w Polsce. Według danych GUS z 2014 r., w skrajnym ubóstwie żyje 900 tys. polskich dzieci, a w gospodarstwach domowych o wydatkach poniżej granicy ubóstwa skrajnego (tzn. poniżej minimum egzystencji) – ok. 2,8 mln osób. Pisałem to w kontekście krytycznej oceny działań państwa dokonanej przez NIK w zakresie polityki rodzinnej. Obóz rządzący nadal jednak udaje, że jest dobrze, a poruszanie bardzo kłopotliwego dla władzy problemu ubóstwa to nieuzasadnione czepialstwo opozycji oraz „rosyjska propaganda”.

CZYTAJ DALEJ

Widowisko „Pasja. Misterium Męki Pańskiej” w Kalwarii Zebrzydowskiej

2024-03-28 21:51

[ TEMATY ]

koncert pasyjny

Artur Brocki/Mat.prasowy/Pasja

Już 29.03.2024r. na antenie głównej Polsatu o godzinie 20:00 będzie miała miejsce emisja wyjątkowego widowiska. „Pasja. Misterium Męki Pańskiej” to program muzyczny, na który składa się rejestracja 12 pieśni pasyjnych w wykonaniu znanych polskich artystów m.in. Roksany Węgiel, dla której udział w tym wydarzeniu będzie osobistym przeżyciem.

Ilustracją dla występujących artystów będą fragmenty Misterium Męki Pańskiej odegrane w przepięknej scenerii Dróżek Kalwaryjskich przez braci z klasztoru Ojców Bernardynów i wiernych, którzy zwyczajowo biorą udział w tych corocznych celebracjach na Dróżkach Kalwarii Zebrzydowskiej. Misterium opisuje pojmanie, osądzenie, drogę krzyżową i ukrzyżowanie Jezusa i jest co roku odgrywane w Wielkim Tygodniu w Kalwarii Zebrzydowskiej, a jego tradycja sięga początków XVII wieku.

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję