Reklama

Szkoła piękna w Muzeum Diecezjalnym

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Odnajdywanie i kontemplowanie piękna w obcowaniu ze sztuką mistrzów - to myśl przewodnia nowej wystawy „Ucząc piękna”, otwartej w Muzeum Diecezjalnym w Kielcach w rocznicę śmierci Jana Pawła II.

Kopiści na tropach piękna

Ekspozycję stanowi 70 dzieł, w większości obrazów i - nieco mniej - rzeźb. Wszystko to są kopie, najczęściej niderlandzkich i niemieckich mistrzów renesansu, także i polskich. Odnajdziemy zatem kopie Cranacha, Memlinga, van Eycka, głów z Izby Poselskiej na Wawelu, Madonny z Dzieciątkiem z bazyliki Mariackiej, prawosławnych ikon.
Niektóre z prezentowanych obrazów i rzeźb to kopie dzieł z kościołów (np. „Archanioł Gabriel”, czy „Matka Boska Bolesna” z kościoła w Łącku, „Kajfasz” bądź „Maria ze sceny Zmartwychwstania” z klasztoru Dominikanów w Krakowie, czy „Matka Boska Bolesna” z Muzeum Czartoryskich w Krakowie). Wszystkie prace pokazane w Kielcach powstały podczas minionych 50 lat w Katedrze Technologii i Technik Dzieł Sztuki, kierowanej przez prof. Józefa Nykiela. W większości wykonywano je w zaciszu muzealnych galerii, korzystając z możliwości obcowania z wielkimi dziełami - oryginałami. Najstarsze z tych kopii to „Biczowanie” - fragment tryptyku z XVI wieku i „Scena przed Grotą” według XVII-wiecznego dzieła Pottera Wouvermana. Namalował je - jeszcze jako student - prof. Józef Nykiel. Pozostałe prace stworzyli uczniowie pod kierunkiem Profesora i grona jego współpracowników.
Kopiowanie dzieł sztuki jest od zawsze praktykowanym przez studentów uczelni artystycznych sposobem na doskonalenie warsztatu i poznawanie tajników pracy dawnych mistrzów. Roman Jacek Kieferling w komentarzu do wystawy pisze: „Niegdyś adepci malarstwa i rzeźby śledząc i usiłując powtórzyć dukt pędzla czy ślad dłuta pozostawiony w kamieniu lub drewnie, ćwiczyli wrażliwość oka i sprawność ręki (…). Pomimo rozwoju laboratoryjnych metod badawczych, kopiowanie pozostaje nadal bardzo ważnym sposobem zdobywania wiedzy o „anatomii” dzieła sztuki. Uczy też trudnej umiejętności wczucia się w ducha czasu powstania dzieła, rozumienia jego formy, zauważenia indywidualnych cech. Studenci samodzielnie sporządzają podłoża, zaprawy, farby, werniksy. Postępują tak, jak zalecali w swych traktatach Mnich Teofil, Cennino Cennini czy Dionizjusz z Furny. Krok po kroku budują materialną strukturę dzieła, napotykając na te same trudności i pytania, jakie stawiano przed wiekami”.
Kielecką wystawę otworzyli 2 kwietnia biskupi Kazimierz Ryczan i Kazimierz Gurda z udziałem gości Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (przede wszystkim z Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki). Wystawa potrwa do czerwca.

Przedszkolaki i młodzież studiują kopistów

Z ciekawej wystawy kopistów skorzystają przedszkolaki, uczniowie szkół średnich i gimnazjów. Już w Wielkim Tygodniu w Muzeum zjawiły się pierwsze grupy przedszkolaków. Z myślą o nich, tym bardziej że obecnie mamy Rok Przedszkolaka, Muzeum rozpoczęło realizację programu edukacyjnego pt. „Muzeum dla przedszkolaka” w oparciu o wystawę stałą, jak i czasową - „Ucząc piękna”.
Program ma pomóc najmłodszym zrozumieć, czym jest pejzaż, portret czy ikona, kim jest artysta, wreszcie - dlaczego ludzie tworzą? W tym celu dzieci uczestniczą w opracowanych dla nich zabawach edukacyjnych, np. „Poszukiwanie” i „Opis obrazu”, a także skorzystają ze specjalnych puzzli, wykonanych na podstawie stałej ekspozycji muzealnej oraz wystawy czasowej. Muzeum przygotowało puzzle o różnych stopniach trudności, przedstawiające obrazy należące do ekspozycji muzealnej. Dzieci mogą układać puzzle w grupach, mając za wzór oryginalny obraz. Każda grupa ma komplet układanki, co stwarza okazję do wspólnej pracy, dzieci rozwijają także spostrzegawczość i zdolność koncentracji.
Pierwsze zetknięcie ze sztuką powinno zostawić w pamięci dziecka dobry ślad, niezatarte wrażenie, aby w przyszłości, na każdym kolejnym etapie życia dziecko nie uciekało od kultury i sztuki, ale było nią szczerze zainteresowane, czerpiąc z niej jak najwięcej dla własnego rozwoju. Właśnie po to stworzono projekt „Muzeum dla przedszkolaka”.
Równie ważne są warsztaty dla młodzieży. Zazwyczaj zajęcia składają się z dwóch części: pierwsza to wykład przewodnika ilustrowany wybranymi eksponatami i prezentacją multimedialną, zaś druga to praktyczne ćwiczenia. W ramach warsztatów uczniowie na podstawie otrzymanych reprodukcji dzieł sztuki z różnych epok (innych niż te prezentowane na wystawie) mają wyróżnić cechy stylowe i ułożyć je chronologicznie. Multimedialne lekcje muzealne o różnorodnej tematyce Muzeum Diecezjalne prowadzi od 2007 r.

A.D.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2009-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Krewna św. Maksymiliana Kolbego: w moim życiu dzieją się cuda!

Niedziela Ogólnopolska 12/2024, str. 68-69

[ TEMATY ]

świadectwo

Karol Porwich/Niedziela

Jej prababcia i ojciec św. Maksymiliana Kolbego byli rodzeństwem. Trzy lata temu przeżyła nawrócenie – i to w momencie, gdy jej koleżanki uczestniczyły w czarnych marszach, domagając się prawa do aborcji.

Pani Sylwia Łabińska urodziła się w Szczecinie. Od ponad 30 lat mieszka w Niemczech, w Hanowerze. To tu skończyła szkołę, a następnie rozpoczęła pracę w hotelarstwie. Jej rodzina nigdy nie była zbytnio wierząca. Kobieta więc przez wiele lat żyła tak, jakby Boga nie było. – Do kościoła chodziłam jedynie z babcią, to było jeszcze w Szczecinie, potem już nie – tłumaczy.

CZYTAJ DALEJ

Św. Agnieszko z Montepulciano! Czy Ty rzeczywiście jesteś taka doskonała?

Niedziela Ogólnopolska 16/2006, str. 20

wikipedia.org

Proszę o inny zestaw pytań! OK, żartowałam! Odpowiem na to pytanie, choć przyznaję, że się go nie spodziewałam. Wiesz... Gdyby tak patrzeć na mnie tylko przez pryzmat znaczenia mojego imienia, to z pewnością odpowiedziałabym twierdząco. Wszak imię to wywodzi się z greckiego przymiotnika hagné, który znaczy „czysta”, „nieskalana”, „doskonała”, „święta”.

Obiektywnie patrząc na siebie, muszę powiedzieć, że naprawdę jestem kobietą wrażliwą i odpowiedzialną. Jestem gotowa poświęcić życie ideałom. Mam w sobie spore pokłady odwagi, która daje mi poczucie pewnej niezależności w działaniu. Nie narzucam jednak swojej woli innym. Sądzę, że pomimo tego, iż całe stulecia dzielą mnie od dzisiejszych czasów, to jednak mogę być przykładem do naśladowania.
Żyłam na przełomie XIII i XIV wieku we Włoszech. Pochodzę z rodziny arystokratycznej, gdzie właśnie owa doskonałość we wszystkim była stawiana na pierwszym miejscu. Zostałam oddana na wychowanie do klasztoru Sióstr Dominikanek. Miałam wtedy 9 lat. Nie było mi łatwo pogodzić się z taką decyzją moich rodziców, choć było to rzeczą normalną w tamtych czasach. Później jednak doszłam do wniosku, że było to opatrznościowe posunięcie z ich strony. Postanowiłam bowiem zostać zakonnicą. Przykro mi tylko z tego powodu, że niestety, moi rodzice tego nie pochwalali.
Następnie moje życie potoczyło się bardzo szybko. Założyłam nowy dom zakonny. Inne zakonnice wybrały mnie w wieku 15 lat na swoją przełożoną. Starałam się więc być dla nich mądrą, pobożną i zarazem wyrozumiałą „szefową”. Pan Bóg błogosławił mi różnymi łaskami, poczynając od daru proroctwa, aż do tego, że byłam w stanie żywić się jedynie chlebem i wodą, sypiać na ziemi i zamiast poduszki używać kamienia. Wiele dziewcząt dzięki mnie wstąpiło do zakonu. Po mojej śmierci ikonografia zaczęła przedstawiać mnie najczęściej z lilią w prawej ręce. W lewej z reguły trzymam założony przez siebie klasztor.
Wracając do postawionego mi pytania, myślę, że perfekcjonizm wyniesiony z domu i niejako pogłębiony przez zakonny tryb życia można przemienić w wielki dar dla innych. Oczywiście, jest to możliwe tylko wtedy, gdy współpracujemy w pełni z Bożą łaską i nieustannie pielęgnujemy w sobie zdrowy dystans do samego siebie.
Pięknie pozdrawiam i do zobaczenia w Domu Ojca!
Z wyrazami szacunku -

CZYTAJ DALEJ

Konkurs biblijny dla szkół podstawowych [Zaproszenie]

2024-04-19 17:46

Karol Porwich/Niedziela

Szkoła Podstawowa nr 158 im Jana Kilińskiego w Warszawie zaprasza do udziału w VII Międzyszkolnym Konkursie Biblijnym pod tytułem „Z Biblią na co dzień”. Konkurs ma zasięg ogólnopolski i dotyczy treści związanych z czterema Ewangeliami. W ubiegłym roku wzięło w nim udział ok 150 uczestników z 27 szkół.

Tegoroczna edycja Konkursu obejmuje przypowieści Pana Jezusa zawarte w Ewangelii św. Mateusza i nosi tytuł: “Opowiesz mi historię życia Pana Jezusa?”. Zadaniem konkursowym jest przedstawienie w formie plastycznej jeden z cudów Pana Jezusa, zaś multimedialnej i literackiej wybranego przez ucznia klas 4-8 szkoły podstawowej rozdziału Ewangelii św. Mateusza - wskazują organizatorzy.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję